Jestem w trakcie odmiawiania swojej drugiej w życiu nowenny. Przed momentem odmówiłam modlitwę dziękczynną i wypowiadając jej słowa o rozszerzaniu czci Królowej Różańca naszła mnie myśl, że przecież otrzymałam tak wiele łask od Matki Bożej, a nie podzieliłam się jeszcze swoim świadectwem. Swoją drogę z nowenną pompejańską rozpoczęłam kilka lat temu. Byłam wtedy na rozdrożu – nie wiedziałam, czy związek w którym byłam ma jakąś przyszłość. Bardzo kochałam swojego chłopaka, ale ten związek się nie rozwijał. Ja pragnęłam stabilizacji, założenia rodziny, a wyczekanych zaręczyn nie było, a lata mijały. Wówczas zwróciłam się o pomoc do Matki Bożej, abym potrafiła odczytać Boże zamiary. Modliłam się o sakrament małżeństwa lub jeśli Bóg chce inaczej, abyśmy się w zgodzie rozstali i oboje byli szczęśliwi. Miesiąc po zakończeniu nowenny zostałam szczęśliwą narzeczoną, a teraz już żoną. Mój mąż jest wspaniałym, kochającym człowiekiem, który obawiał się tego poważnego kroku, bo wcześniej został bardzo zraniony przez inną osobę. Wiem, że nasze szczęśliwe i zgodne małżeństwo to zasługa Matki Bożej i z całego serca jestem wdzięczna. Teraz modlę się o upragnioną ciążę i zdrowe maleństwo. Bardzo chcemy zostać rodzicami, a już jednego aniołka straciliśmy. Mimo to wiem, że Maryja nas nie opuści i cały czas nas prowadzi. Ufam, że w jakiś sposób moja intencja się spełni. Choć nie wiem kiedy i czy dokładnie w taki sposób jak bym chciała, to jednak wierzę, że Królowa Różańca nie pozostanie obojętna na moje prośby i one się spełnią. Czasem myślę, że to wielki dar, że możemy się uciekać do naszej Mateczki- my, zwykli grzecznicy. To cud, że pomimo tylu rozproszeń, „bylejakości” w modlitwie i ludzkiej roszczeniowości Maryja nas nie opuszcza i nami się opiekuje. Królowo Różańca Świętego z Pompejów, z calego serca dziękuję i będę trwała w modlitwie i rozszerzała Twoją cześć.
