Chciałam poczekać ze świadectwem, aż moja prośba zostanie wysłuchana, ale coś mi mówi raz po raz, by zrobić to już. Na tę modlitwę byłam naprowadzana wiele razy już od kilku lat, gdy szukałam pomocy u „Góry”, ale zawsze mnie przerażała. „To nie dla mnie” mówiłam sobie i szukałam innych wychwalanych za skuteczność modlitw.
Wstępem do podjęcia się Nowenny było znalezienie dziesiątki Różańca pod kościołem, gdy wychodziłam po Mszy, a podczas której w duchu wyrzucałam Bogu, że idzie mi w tej konkretnej sprawie wręcz fatalnie. Postanowiłam wtedy odmawiać jedynie jedną dziesiątkę dziennie.
Gdy i po tym nie doczekałam się zmiany sytuacji na lepsze, w pewnym momencie zrobiło mi się ciężko ma sercu i się całkiem rozkleiłam. Zaczęłam pytać Boga czy jest jakaś możliwość naprawy sytuacji, że jestem gotowa na wiele, tylko niech powie mi, co mam zrobić. I wtedy w głowie pojawiła mi się myśl jasna i klarowna- Nowenna Pompejanska. Zaniemówiłam, bo po pierwsze czułam, że ta myśl przyszła z zewnątrz, a po drugie „Co? Przecież ja nie dam rady”.
Medalik pompejański
Obrazki z Nowenną Pompejańską za darmo!
Zdrapka „Nowenna pompejańska” – pomoc w modlitwie
Ale postanowiłam chociaż spróbować. Cały wieczór czytałam świadectwa i inne informacje. Wtedy też zaczynała pojawiać się myśl, że podołam i czułam już spokój i pewność, że tak będzie.
Były lepsze i gorsze dni. Nachodziły mnie myśli podczas modlitw, że to wszystko bzdura, po co marnować czas i tak to nic nie zmieni.
Ale wytrwałam i mimo, że intencja nie została jeszcze wysłuchana, to odkryłam, że w czasie trwania Nowenny zaczęłam postrzegać inaczej samą siebie. Nie liczę, że dzięki modlitwie Pan Bóg magicznie wszystko za mnie załatwi, ale choć trochę wpłynie na osobę, której dotyczy moja intencja, a mi pomoże odkryć w sobie siłę, mądrość i odwagę, dzięki którym dostrzegę możliwości do naprawy sytuacji, co już powolutku zaczyna się dziać.
