Kasia: Warto zaufać Matce Bożej!

Na początku tego roku zdiagnozowano u mojej Mamy nowotwór złośliwy piersi. Ogarnął nas strach, rozpacz, zagubienie, złość, żal. Z coraz większą śmiałością szukałam ukojenia w modlitwach, dzięki którym nie zwariowałam. Poczułam odwagę do spowiedzi, której bałam się od kilku lat, a Komunia przyjęta w Dzień Zmartwychwstania Chrystusa była radością. W połowie kwietnia zaczęłam odmawiać moją pierwszą Nowennę Pompejańską, na którą trafiłam, jak większość z nas, przypadkiem. Od początku rozważałam także Tajemnice Światła. Prosiłam o łaskę pełnego i trwałego uzdrowienia mojej Mamy z choroby nowotworowej. Bardzo ucieszyłam się, kiedy zorientowałam się, że Święto Matki Bożej Pompejańskiej przypada dokładnie w dzień urodzin mojej Mamy, to dla mnie jeden ze znaków.

Mama przyjmowała wtedy kolejny kurs chemii, a ja z nadzieją odczytywałam Suplikę w szpitalnej kaplicy. Ciężka chemię, której tak bardzo się baliśmy, Mama znosi dobrze. Wyniki tomografii wskazują poprawę. Przed nami długa droga ale jestem pewna, że wszystko co za nami zawdzięczamy Matce Bożej, a w tym co przed nami, Ona nam dopomoże. Odmawiam teraz drugą Nowennę w tej samej intencji. W trakcie obu otrzymuję wiele innych łask, które umacniają mnie w wierze i za które dziękuję. Mój Tato zaczyna radzić sobie z problemem alkoholowym. Poprawiają się moje relacje z mężem, bardzo ostatnio nadwątlone jego złymi nawykami, z których jak twierdzi zdał sobie sprawę, zrozumiał i zauważam, że zmienia. Ominęły mnie trudne restrukturyzacje w miejscu pracy. Zrobiłam się bardziej wyrozumiała dla ludzi, spokojniejsza. Odważniej mowię o swojej wierze. Dostrzegam, z wdzięcznością, działanie Matki Bożej i Trójcy Najświętszej w wielu chwilach swojego życia. Modlę się też do Św. Jana Pawła II i św. Rity.

W trakcie odmawiania Nowenny nie ominęły mnie przeszkody. W ostatni dzień części błagalnej rozpiął się różaniec, który szybko naprawilam. Kumulacja nastąpiła w kolejnych dniach. Zostałam bez dostępu do tableta, z którego odczytywałam rozważania tajemnic. Przeszukalam szafki w domu mojej zmarłej Babci i znalazłam książeczkę z Tajemnicami Rózańcowymi, których Babcia za życia bezskutecznie poszukiwała. Następnego dnia w trakcie modlitwy odpadł od różańca krzyżyk. Kiedy wstałam, żeby zapalić światło, przepaliła się żarówka, w jednym z trzech źródeł światła w całym domu. Poradziłam sobie ze światłem, przytwierdzialm krzyżyk drucikiem, który znalazł się pod ręką i powiedziałam, że się nie poddam!

Wiem, ze już nigdy nie przestanę się modlić do Matki Bożej Pompejańskiej i zawierzać jej życie swoje i bliskich. Dziękuję Ci Matko Boża i proszę czuwaj nad nami a szczególnie moją Mamą!