Paweł: Zaufanie i pomoc w chorobie bliskiej osoby

Zacznę od tego jak zmieniło się moje życie, choć intencja jaką mam w sercu nie dotyczy mnie samego, lecz kogoś bliskiego. Jestem w 34 dniu Nowenny, to 2 raz jak Ją odmawiam. Pierwszy raz, to było parę lat temu, szczerze mówiąc nawet nie pamiętam tamtej intencji. Dzisiaj, nie wyobrażam sobie dnia bez Różańca w ręku, dnia bez Nowenny Pompejańskiej, stała się częścia mojego życia. Maryja, szczerze w to wierzę, wysłuchała mojej prośby, wiem że nie będzie łatwo, ale Matka Boża obdarowała moich najbliższych łaskami, najważniejsze to zaufać i zawierzyć Najświętszej Pannie. Już podczas odmawiania pierwszych dni Nowenny widziałem że złe duchy mieszają, pojawiały się straszne trudności z leczeniem, z dostaniem się do odpowiedniego szpitala. Trwałem w modlitwie mimo to, później zaczęły gubić się badania, ale nadal modlitwa była najważniejsza. Choroba wciąż jest, ale powtórzono badania. Okazało się że wcześniejsze wyniki się mylą, choć badnia były wykonywane na tej samej próbce. Dzieki temu jest większa szansa na leczenie, chorobę można leczyć za pomocą innych leków. Zlecono jeszcze badania aby się upewnić, że tak jest. Ja wierzę, że Matka Boża wysłuchuje mojej prośby i rozdziela łaski pochodzące od Boga. Wiem, że to nie koniec, będzie jeszcze dużo zmartwień, trudów, cierpienia, ale mamy modlitwę, mamy do Kogo uciekać się w tych chwilach, a jeżeli będziemy ufać Matce Bożej i zawierzyny Jej naszą prośbę, to Ona nas nie opuści, tylko wysłucha i pomoże. W moim życiu podczas odmawiania Nowenny Pompejańskiej zaszły takie rzeczy, takie, że tylko mógłobyć to wynikiem wstawienia się Matki Bożej. Ufajcie Jej i módlcie się Różańcem, odmawiajcie Nowennę Pompejańską, a z pewnoscią Matka Boża obdarzy was łaskami. Ora pro nobis Sancta Dei Genitrix.