Szczęść Boże! Pragnę się dzisiaj podzielić z Wami to co leży mi na sercu. Mianowicie niecałe 3 miesiące temu zostawiła mnie miłość mojego życia. Bardzo się załamałam po rozstaniu. Jedyne, co mi przynosiło ukojenie, to modlitwa.
Pod koniec czerwca natknęłam się na Nowennę Pompejańską. Postanowiłam, że spróbuje swoich sił, bo i tak nie mam nic do stracenia. Aktualnie jestem na części dziękczynnej. Pomimo że ukochany się nie odezwał, doświadczyłam wielu łask. Poprosiłam Maryję o znak, a będąc w kościele na zwykłej mszy organistka zaczęła grać pieśń, którą on chciał by wybrzmiała na naszym ślubie. Dla niektórych może wydawać się to głupie, ale dla mnie był to znak, bo ta pieśń nie jest grana na niedzielnych mszach. (Bynajmniej do tej pory nigdy jej nie usłyszałam na takiej mszy).
Pomimo że jest mi bardzo ciężko czuję, że Maryja mnie umacnia. „Zły” mocno próbuje na mnie wpłynąć. Momentami mówię, że już nie będę się modliła, bo to i tak nie pomoże. Później obwiniam Maryję, że robi mi nadzieję. Po tym wszystkim zaczynam płakać i przepraszać. Bo są to tylko chwilowe momenty. A później z wielkim bólem serca nie umiem powstrzymać łez. Odkąd się modlę tą Nowenną zauważyłam w sobie ogromne zmiany. Zaczęłam przede wszystkim zauważać krzywdę innych i im pomagać. Czego nie robiłam wcześniej.
Zdrapka „Nowenna pompejańska” – pomoc w modlitwie
Obrazki z Nowenną Pompejańską za darmo!
Medalik pompejański
Jedyna rzecz, której mi momentami brakuje to wytrwałości i wiary. Ostatnio czuję się gorzej, bo modlitwa póki co niestety nie daję efektów. Intencja powrotu ukochanego jest bardzo ciężka, ale ufam Maryi i wiem, że jeśli mój ukochany nie wróci- to znajdzie się na mojej drodze inny mężczyzna, który pokocha mnie prawdziwie. Czytałam już nie jedno świadectwo i pragnę być tak silna w tej modlitwie. I mam też szczerą nadzieje, że wkrótce dokończę to świadectwo i Maryja wysłucha moje modlitwy. Wiem, że ta modlitwa wymaga czasu. I właśnie dlatego zamierzam się nie poddawać i wytrwać w wierzę.
