Od 13 roku życia zmagam się z depresją. Leczę się dopiero od roku i widzę dużą poprawę, ale do rzeczy. Przez większość mojego nastoletniego życia byłam strasznie zagubionym dzieckiem z wieloma kompleksami, bałam się ludzi i ich opinii na mój temat. Pewnego razu stwierdziłam, że nie ma dla mnie innego ratunku oprócz nowenny pompejańskiej.
Zaczęłam ją odmawiać za swoje uzdrowienie. Po skończonej modlitwie pewnego razu otworzyłam Biblię na chybił trafił i były tam słowa, że potrzebny jest mi lekarz. Zaznaczę również, ze wcześniej nie chciałam iść do psychiatry… Ale w końcu tam się udałam. Lekarz zdiagnozował mnie i przepisał mi leki. Dzisiaj mam 22 lata i czuję się o wiele lepiej, wiem że to zasługa Boga. Miewam gorsze dni, ale jestem dzisiaj bardziej szczęśliwa. Nie boje się ludzi i chce wychodzić i poznawać świat. Polecam modlić się za własne uzdrowienie:)
