Jestem w trzeciej ciąży. Z pierwszej urodziłam cudownego synka, drugą straciłam w zeszłym roku, teraz jestem już w trzecim trymestrze. Na początku ciąży musiałam leżeć w szpitalu z powodu krwawienia. W szpitalu też dostałam wiadomość, że nasze dziecko może być obciążone wadami genetycznymi. Kiedy przeczytałam wyniki testów przesiewowych i skonsultowałam się z lekarzem nie mogłam przestać myśleć o tym, że nasze dziecko będzie chore. Lekarze zalecali amniopunkcję. Mnie paraliżował strach przed czekaniem na wyniki, postanowiliśmy też, że co ma być to będzie. Wyszłam po kilku dniach ze szpitala, byłam kłębkiem nerwów, płakałam i uspokajałam się na przemian. W dniu kiedy wyszłam zaczęłam odmawiać Nowennę Pompejańską. Dawała mi ukojenie i spokój. Bywało dni kiedy się nie mogłam skupić, ale odmawiałam. Jak skończyłam, zaczęłam od nowa. Byłam już prawie w połowie kiedy po badaniu połówkowym okazało się, że będzie lepiej jeżeli poddam się amniopunkcji. Położono mnie znowu w szpitalu, po kilku dniach i po wykonanej punkcji wyszłam do domu. Dzisiaj odebrałam wynik, który jest prawidłowy. Dziękuje Ci Maryjo, że wysłuchałaś mojej prośby oraz prośby tych wszystkich, którzy w mojej intencji do Ciebie się zwracali. Z niecierpliwością oczekujemy naszego synka.
