Niewiele ponad rok temu, zaraz po tym jak zaczęła się ta pierwsza fala pandemii i dzieci w wieku szkolnym przeszły na zdalny system nauczania, zaczęły się problemy z moją dorastającą córką. Były to problemy, których źródła , razem z żoną nie mogłem zidentyfikować, tym bardziej że do tamtej pory,( może oprócz pewnych drobnych epizodów), córka zachowywała się całkiem poprawnie. I tu nagle odmiana na jak najgorsze. Z bardzo dobrej uczennicy spadła do grupy przeciętnych, posypały się niepokojące uwagi ze strony nauczycieli. Jednak to nie było najgorsze. W domu ciągłe kłótnie, ciągła negacja i podważanie mojego czy żony zdania w najdrobniejszych aspektach życia. Odniosłem wrażenie, jakby córka szukała innego świata, gdzieś w internecie czy poza domem rodzinnym. Żona tłumaczyła to okresem szybkiego dorastania, ale mnie ta argumentacja nie uspokajała. Na myśl o wizycie u psychologa córka dostawała dosłownie szału.
Wiedziałem jednak, że sami sobie z tym problemem nie poradzimy i zacząłem szukać pomocy w modlitwie. Już nie pamiętam jak natrafiłem w internecie na Nowennę Pompejańską a przez Nią na Królową Różańca Świętego, ale zacząłem ją odmawiać, ja, dla którego jedna Cząstka już była wyzwaniem. Po kilku, dosłownie dwóch czy trzech dniach nie to samo dziecko. Wiedziałem, że to łaska od Matki Bożej, co jeszcze bardziej dodawało mi wytrwałości w modlitwie. Później zdarzały się jeszcze momenty tego niezrozumiałego zachowania córki, ale nie była to już eskalacja jak wcześniej, tylko epizody. Córka uczęszcza razem z nami na Msze Święte, przystępuje do Komunii Świętej. Brakuje jej jeszcze do ideału, ale jest normalnym, czułym dzieckiem, co mi w zupełności wystarcza. Wszystkim, z podobnymi problemami, polecam Nowennę Pompejańską jako cudownego lekarza duszy. Sam osobiście staram się mieć zawsze Różaniec przy sobie, bo wiem, że ochroni mnie i moją rodzinę.
Facet z Różańcem….aż miło się czyta.
Chwała Panu Bogu! Na te trudne czasy tylko boże miłosierdzie nam zostaje i orędownictwo Matki Bożej.