W 2017 roku odmawiałam Nowennę Pompejańską w intencji „o wiarę potrzebną do uzdrowienia Szwagra”. Miało być po prostu o uzdrowienie, ale w dniu rozpoczęcia NP gdzieś „przypadkiem” usłyszałam, że nie powinniśmy się modlić o uzdrowienie, tylko o wiarę potrzebną do uzdrowienia. Wtedy byłam przekonana, że chodzi o wiarę Szwagra, bo w pewne Święta Bożego Narodzenia oznajmił, że jest niewierzący od dawna. Ma przyjaciółkę innej wiary (nie chce powiedzieć jakiej) i ona i jej rodzina mają na Szwagra ogromny wpływ.To była moja któraś z kolei NP i widziałam wielkie cuda z poprzednich intencji, więc każdą następną odmawiam z wielką wiarą. Szwagier choruje/chorował? na stwardnienie rozsiane.
W ostatnim tygodniu Nowenny jechaliśmy ze Szwagrem na wesele kuzynki. Byliśmy pewni, że Szwagier nie wejdzie do kościoła na ślub, ale jednak był na Mszy Świętej. Być może pomógł w tym deszcz. W trakcie imprezy weselnej, Szwagra zaczęła boleć głowa i tak bolała bardzo długi czas.
Potem doszła gorączka i brak sił. Lekarze nie mogli znaleźć przyczyny ani pomóc żadnymi lekami. Od kilku lat Szwagier był leczony klinicznie na stwardnienie rozsiane, więc przyjmował eksperymentalny lek. Po 2 miesiącach był już w takim stanie, że zgłosił się wreszcie do szpitala.
Zdrapka „Nowenna pompejańska” – pomoc w modlitwie
Obrazki z Nowenną Pompejańską za darmo!
Medalik pompejański
Stan Szwagra bardzo szybko się pogarszał i przechodził kolejne badania, które wykazywały, że Jego organizm truje się od środka – że krew i szpik są jak trucizna. Podczas pobierania szpiku do badań z biodra, wdała się infekcja i lekarze późnym wieczorem poinformowali nas, że przeprowadzą bardzo niebezpieczny zabieg ratujący życie. Tego wieczoru mój Mąż pomodlił się ze mną chyba pierwszy raz w życiu. Moją drugą NP odmówiłam w intencji „nawrócenia Męża”. Po modlitwie zapytał mnie – ciekawe co powiesz, jak umrze? – powiedziałam z wielką pewnością, że nie umrze!
Zabieg się udał, a następnego dnia byliśmy całą rodziną w kościele we Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny. Mój Mąż był pierwszy raz od bardzo długiego czasu w kościele dobrowolnie bez okazji typu ślub.
Takie zabiegi ratujące życie, lekarze przeprowadzali Szwagrowi przynamniej codziennie i po którymś razie już Go nawet nie zszywali, bo i tak za chwile musieli Go otwierać. Przetoczono Mu dużo krwi. Wdała się sepsa, Szwagier miał trudności z oddychaniem, nerki przestawały pracować i lekarze wprowadzili Go w stan śpiączki farmakologicznej. Stwierdzona była sepsa z niewydolnością wielonarządową, doszło zapalenie płuc z wysoką gorączką i już chyba tylko serce pracowało bez maszyn – chociaż nie pamiętam czy na pewno.
Lekarze mówili, że pozostaje nam się modlić i liczyć na cud.
Przychodziliśmy na OiOM pojedynczo i modliliśmy się – nawet mój Mąż opowiadał, jak Jego Brat reagował na ostatnie słowa modlitwy „Ojcze Nasz”.
Pewnego dnia przyjechał też mój Brat pomodlić się nad Szwagrem wstawienniczo, a w tym samym czasie modliła się też w tej intencji Wspólnota mojego Brata (SNE).
Mój Brat miał któregoś razu na modlitwie obraz, że jakaś roślina truje Szwagra – sok skapuje Mu do ust.
Maszyny pracowały cały czas za narządy Szwagra i trzeba było sprawdzić, czy płuca podejmą pracę samodzielną. Lekarze nie widzieli szans i kazali przygotować się na najgorsze. Ku zdziwieniu niedowiarków, układ oddechowy podjął pracę i nerki zaczęły same pracować jak szalone podobno. Stan Szwagra się ustabilizował i po niedługim czasie mógł wyjść ze szpitala, ale czekała Go rehabilitacja. Musiał nauczyć się chodzić od nowa po tak długiej śpiączce. Dochodził do sił w zaskakująco szybkim tempie, a dziś jest bardzo aktywnym człowiekiem i uwielbia chodzić po górach. Nie miał rzutów choroby.
Nadal modlimy się o nawrócenie Szwagra.
Mój kochany Mąż codziennie czyta Pismo Święte, modlimy się razem i z dziećmi, od 3 lat należymy do Wspólnoty Domowego Kościoła i ta wielka wiara cały czas wzrasta. Nadal przecieram oczy ze zdumienia. Widzę, że to wiara mojego Męża była potrzebna do uzdrowienia Szwagra.
Chwała Panu!
