Paulina: Odnalezienie miłości i spokój ducha

O nowennie pompejańskiej dowiedziałam się 5 lat temu od mojej kuzynki. Szczerze mówiąc, nie wiedziałam wtedy, że modlitwa jest tak skuteczna i Matka Boża wysłucha każdego kto się nią modli, lecz zaryzykowałam i postanowiłam ja odmawiać. Odmawiałam ją każdego dnia i bardzo się starałam nie poddawać, chociaż wtedy wydawało mi się, ze mogę nie podołać temu „wyzwaniu”, ponieważ nigdy wcześniej, aż tyle się nie modliłam. Moja intencja wtedy to „poczucie miłości” modliłam się, aby zakochać się w kimś. Nie modliłam się o wzajemność, wiec dostałam to co co chciałam, zakochałam się w chłopaku do którego uczucie było tak silne, że może nawet do tej pory się utrzymuje. Jednakże, uważałam wtedy, ze nigdy mu nie powiem, chyba byłam nie dojrzała i „wstydziłam” się wyznać komuś od tak uczucia. Później modliłam się o miłość i o bycie z kimś, może nawet podobnym do chłopaka w którym byłam cały czas zakochana, dostałam również to o co prosiłam, jednak nie potrafiłam tego docenić, ponieważ pogubiłam się sama z moimi uczuciami. Szczerze mówiąc, teraz z perspektywy czasu rozumiem, że złe układałam moje intencje do Matki Bożej, jednak zawsze otrzymywałam to o co prosiłam! Matka Boża nigdy nie zawodzi, nigdy nie zostawia nas samych, ale ważne jest to o co prosimy, jak formułujemy nasza intencje! Teraz postanowiłam wrócić do nowenny po kilku latach „dojrzalsza” i probuje dobrze sformułować moja intencje – prosze o miłość, ale również o to co jest ważne w życiu, czyli o spokój ducha. Miałam trudny czas w życiu, ale najważniejsze to się nie poddawać i zaufać Bogu on zawsze wie co jest dla nas dobre. Wiem, ze może być dla mnie teraz ciężki czas, gdy będę się modlić, ale nie chce się poddawać, chce wierzyć i zaufać Panu Bogu. I wszystkim którzy myślą o zaczęciu nowenny- jedyne co mogę powiedzieć to wierzcie, a zobaczycie wiara czyni cuda. Z Panem Bogiem!