Kinga: Pierwsza nowenna

Zaczęłam odmawiać Nowennę w bardzo ciężkiej sytuacji emocjonalnej. Mężczyzna z którym byłam okazał się być niewierny. Cios był o tyle bardziej bolesny, że weszliśmy w związek z kilkuletniej przyjaźni.  Byłam zachwycona, bo myślałam, że mogę mieć w nim oparcie. Czułam się bezpiecznie, bo wiedziałam o nim wiele rzeczy, rozmawialiśmy godzinami, pracowaliśmy razem i studiowaliśmy. Rozmowa z nim wnosiła wiele do mojego życia, patrzyłam po niej inaczej na świat i ludzi, wlewał w moje serce nadzieję… Pewnego ranka zadzwoniła do mnie jego druga dziewczyna, runął mi świat, nie wiedziałam czy mogę w to uwierzyć, ale po weryfikacji okazało się to prawdą.  Spotkałam się z Nią, porozmawiałyśmy… i wspierałyśmy się w tym ciężkim momencie . Od niej dowiedziałam się o pompejance. Z każdą kolejną dziesiątką czułam wypełniający mnie spokój i ufność Bogu. Czułam jakby Maryja przytulała moje serce i wiedziałam, że będzie dobrze. Po kilku dniach, zrozumiałam, że jego miłość nie była dla mnie. Dałam im wolną rękę i nawet czułam wdzięczność, że tak się to zakończyło, bo zbliżyło mnie to do Boga(a o to Boga prosiłam kilka tygodni wcześniej). Mimo, że emocje i zranienie nadal bolały zaufałam Maryji. Wiedziałam, że szepnie to co trzeba Najwyższemu i nawet nie przypuszczałam jakie będą efekty tego. Odmieniło mnie to o 180 st. wskazało drogę którą mam kroczyć i to co jest do pracy we mnie samej. Dało motywację do wzięcia odpowiedzialności za swoje życie, ale przedewszystkim otworzyło moje serce na Jezusa.