Justyna: Uwolnienie z grzechów nieczystości dzięki nowennie pompejańskiej

Przez to świadectwo chciałabym podziękować Matce Bożej i Bogu za okazane mi wielkie łaski, które uświadomiłam sobie z pomocą nowenny. Mam nadzieję, że może dla kogoś okaże się ono pomocne 🙂 mam za sobą 2 nowenny – pierwszą odmówiłam 3 lata temu, drugą zakończyłam w grudniu 2019. Matka Boża i Sam Bóg za pośrednictwem Nowenny pomogli mi zrozumieć, że tylko Bóg jest prawdziwą miłością, dali mi łaskę przejścia przez bardzo trudne chwile w życiu oraz łaskę uświadomienia sobie moich wielkich błędów i wykroczeń przeciwko miłości wobec Boga i ludzi.

Od dziecka byłam wychowywana w rodzinie praktykujących katolików, jednak do świadomej wiary zawsze było mi daleko. Przed rozpoczęciem Nowenny zupełnie nie rozumiałam jeszcze jak bardzo ważne są konsekwencje naszych wielu wyborów i jak bardzo źle wpływa na Duszę nieczystość. U mnie problem z nieczystością zaczął się bardzo wcześnie, w dzieciństwie kiedy miałam może 6-7 lat. Nie umiem podać dokładnej przyczyny, ale było ich na pewno wiele: stres, przemoc psychiczna i fizyczna w domu rodzinnym, to, że dorosłe osoby z dalszej rodziny nie widziały problemu w oglądaniu filmów dla dorosłych i tych zwykłych i czasami niestety pornograficznych przy nas – dzieciach (nikogo nie oskarżam). Te i pewnie jeszcze inne czynniki (których teraz nie znam) sprawiły, że zaczęłam się często masturbować już w tak młodym wieku. Z upływem czasu było tylko gorzej, był nawet moment, że zupełnie odwróciłam się od kościoła, bo wiedziałam, że mieszkając z chłopakiem nie będę miała szansy na rozgrzeszenie. Były też niestety spowiedzi świętokradzkie, bo jako dziecko nawet nie umiałam powiedzieć co dokładnie robiłam, a z biegiem lat chyba wołałam mówić na około żeby dostać rozgrzeszenie. Potem na studiach to już szło lawinowo. Zaczęło się eksperymentowanie z różnego typu dziwnymi relacjami. Zatracałam się w tych dziwnych relacjach i traciłam do siebie szacunek ale ostatecznie nie rezygnowałam z Boga, choć modliłam się głównie pacierzem. Równocześnie bardzo chciałam ułożyć sobie życie, założyć rodzinę. Związki niestety się nie udawały. Winiłam za to wszystkich oprócz siebie, relację z Bogiem miałam w mojej ocenie wtedy dobrą, no ale wiadomo, że jak tylko pojawił się na horyzoncie jakiś mężczyzna, to bardzo szybko dawałam sobie samej dyspensę, bo to przecież nic takiego, przecież w dzisiejszych czasach wszyscy sypiają że sobą przed ślubem. W tamtym czasie miałam też w sobie niesamowicie dużo pychy, gniewu i niesamowitą łatwość w osądzaniu innych (mimo moich bardzo ciężkich grzechów). Bardzo często ludziom źle życzyłam, wybuchałam gniewem na księży, oceniłam wszystkich, którzy mi nie 'pasowali’, bardzo możliwe, że mogłam nawet ich nieświadomie przeklinać. Wiedząc gdzieś podświadomie jak dużo syfu mam w sobie, z niesamowitą lekkością skazywałam różnych ludzi w mojej głowie na kary, chociaż często nie wyrządzili mi oni osobiście nic złego.

To wszystko w połączeniu z tym, że 2 razy zdarzyło mi się poprosić lekarza o tabletkę 'Po’ sprawiało, że staczalam się na duchowe dno coraz bardziej. No ale oficjalnie nie robiłam nic złego, bo wszyscy tak robią i życie toczyło się dalej.

Bardzo dużo błędów i złych rzeczy zrobiłam, trudno byłoby je wszystkie wymienić. Piszę o tym po to, żeby dać świadectwo, że nawet z takiego ’ bagna’ może uratować nas Bóg i Matka Boża i to szybciej niż nam się wydaje 😊