Dziś w nocy mija rok kiedy pierwszy raz odmawiałam paciorki w , Nowennie Pompejańskiej , intencją moją było to abym miała siłę , i łaski od pana . Bo było mi strasznie ciężko chorowałam i nie umiałam się zmobilizować do niczego. 17 sierpnia , pamiętam ten dzień , pojechałam wywczas na Gastroskopię , dostałam diagnozę i leki , cieszyłam się bo 2 lata jeździłam z mamą po lekarzach i nie mogli zdiagnozować co mi konkretnie jest.
Brałam po 7 tabletek dziennie , czułam się coraz lepiej i lepiej choć były upadki aż nastał 1 września tego dnia zwijałam się z bulu jak nigdy coś mi się działo z żołądkiem , rano byłam u lekarza , przypisał mi jakieś typowe ibum i wruciłam do domu. Cały dzień cierpiałam ,
Z czasem mój stan zaczął się polepszać jadłam co chcę , a nie miałam jakiś dolegliwości , jak migrena , rozproszenie czy ból brzucha. Czułam się Cudownie , z nauką szło mi tak dobrze jak nigdy nawet z pozoru trudnych mi rzeczy uczyłam się szybko.
A w tym samym czasie odmawiałam kolejną nowenne za kuzynkę.
Tak było do kawałka listopada , bo pod koniec znów zaczęło się coś psuć nie nadążałam za uczeniem się , a mój stan ponownie się pogorszył nie brałam tabletek przez 2 miesiące. Poszłam do lekarza w zwykłej przechodni dostałam jakieś tabletki , nie było szału ale trochę pomagało.Pamiętam że z trudem jadłam wigilię.
Czas mijał , miałam wzloty i upadki.
W styczniu znów odmawiałam nowennę ale nie za siebie ,w lutym postanowiłam zacząć mówić za siebie , ale nie wytrwałam długo bo miałam mnóstwo nauki z którą potrafiłam siedzieć do 3 w nocy , po prostu długo się uczyłam nie nadążałam. Aż przyszedł maj i gastroskopia , w której nic nie wykryto ale po objawach uznana że mam refluks , trzymam dietę ale ,.nie czuje się do końca zdrowo , postanawiam odrzyć moją nowennę z lutego i wierzę że będzie dobrze .Może nie od razu ,może pocierpię jeszcze , ale.zrobie to znowu i ponownie zaufam Bogu.
