Anka: zniewolenie, egzorcysta i modlitwa

Witam, probowałam odmowic kilka Nowenn Pompejanskich ale całą udało mi sie odmowic jedną, intencje miałam inną ale juz po kilku dniach dostałam swiatło, żeby modlic sie w intencji o przemiane mojego serca.

Jestem po 30, panna, bezdzietna, urodziłam sie jako dziecko z wpadki, przed slubem, byłam dzieckiem niechcianym i odrzuconych przez własna rodzine, bo matka nie lubi dzieci i ich nie chciała a babka mowiła ze to zle jak urodzi sie dziewczynka, nawet same to opowiadały, inni z rodziny faworyzowali moja młodsza siostre, przez wyglad, bo wg nich taka ładna a ja juz jako małe dziecko i potem w podstawowce doswiadczałam ich odrzucenia, widziałam jak adorowali siostre a babka mi jako dziecku mowila jako to jestem brzydka i chuda, z odrzuceniem spotykałam sie co dnia, poniewaz mam troche oszpeconą twarz, w podstawowce juz slyszalam komentarze ze ktos mnie nienawidzi przez wyglad bo jestem taka brzydka, juz jako dziekco bylam inna, ciagłe dolegliwosci a potem przeczucia ze cos złego bedzie, ze ktos umrze, w szkole sredniej miałam sny proropcze kto umrze, niektore sie spelnily, zmarł moj tato, pozatym w ciagu jednego roku zmarły 4 osoby z rodziny taty takze on a przed ich smiercia bylo samobojstwo w rodzinie taty, wtedy juz nie lubialam widna, slonca, ubieralam sie na czarno i odkad pamietam to bylam przeciwko Bogu, nie poszłam do bierzmowania gdy inni szli, uciekałam z religii, wysmiewałam innych ktorzy chodzili na Msze, mimo to bylam spokojnym dzieckiem, nastolatka. Czas spedzałam glownie w pokoju z ciemnymi zasłonami i słuchałam muzyki, z domu wychodziłam po zmroku głownie. Po smierci taty byly dziwne sytuacje w domu co inni tlumaczyli ze to duch taty przychodzi, potem mialam objawy roznych powaznych chorob, do tego stopnia ze nie moglam chodzic do szkoly, potem do pracy, lekarze nie znajdowali zadnych chorob mimo ze objawy byly, mialam wstret do slonca i wody, rodzina nie praktykujaca wcale, chodzili do wrozek, potem mnie namowili, szukalam pomocy u wrozek, potem rodzina zaproponowala bioenergoterapeute do ktorego chodzili, poszlam, powiedzial ze on nie pomoze bo takie rzeczy robia duchy, probowalam pojsc do koscioła ale nie moglam tam wysiedziec, dusilam sie, poszłam do proboszcza, powiedział ze to działanie złego ducha, powiedział ze potrzebna spowiedz i czesta Msza Sw, a ja od czasu 1 Komunii Sw nie bylam u spowiedzi czyli 12 lat ! zaznaczam ze rodzina niby katolicka ale nie praktykujaca i balwochwalcza, wrozki, talizmany na szczescie, itp. Poszlam do spowiedzi z trudem, z placzem, ale ksiadz byl wyrozumialy, potem wizyty u ksiezy egzorcystow, rozeznali, ze to zniewolenie diabelskie, rozmawialam z kilkoma egzrocystami, chodzilam na modlitwy o uwolnienie, praktykowalam, pomogło, dopoki nie pojawil sie grzech ciezki i bunt przeciwko Bogu, i znowu walka. nic mi sie nie układa, czuje jakby inni byli przeciwko mnie, modle sie, trwam w łasce uswiecającej, ksieza rozeznali, ze zły sie przeczepił gdy bylam małym dzieckiem albo jeszcze w łonie matki poprzez odrzucenie i zranienia, bylam dzieckiem niechcianym, odrzuconym, zranien doswiadczylam od wlasnej rodziny, potem od innych, i stad prawdopodobnie niechec do Boga juz w tak mlodym wieku, potem kolejnym czynnikiem kolejne zranienia, smierc taty, odrzucenie przez wyglad i przykre komentarze, brak milosci, nie doznalam nigdy milosci od nikogo w swoim zyciu, ani od rodziny, jedynie od zmarłego taty ktory zmarl gdy bylam nastolatka, a potem juz od nikogo, nie miałam powaznych zwiazkow, mimo ze marzylam i marze o tym zeby ktos mnie pokochał, sama tez zawinilam bo chodzilam do wrozek, bioenergoterapeutow, potem byly inne grzechy ciezkie, ksieza egzorcysci mowili ze to jest zniewolenie, glownie przez zranienia, jeden mowil ze to przeklenstwo, inny ze obciazenie pokoleniowe i ze moze sie tylko czasami troche poprawiac, potem bylam na pielgrzymce pieszej i po niej czulam ze musze odmowic Nowenne Pompejanska, miałam swoja intencje, ale dostalam swiatlo ze mam sie modlic w intencji o przemiane swojego serca, dostalam tez swiatlo zeby sie prawdziwie nawrocic, a ja na to, nawrocic sie? przeciez jestem nawrocona, juz od wielu lat, a odpowiedzia na to, byly słowa , przeczytane, ktore potraktowałam jako odpowiedz Boga, ty myslisz ze jestes nawrocona ale nie jestes, to sobie pomyslałam – przeciez trwam w łasce uswiecającej do wielu lat, modle sie, unikam grzechow a wiec jestem nawrocona i czemu nic sie nie zmienia? czemu nic mi sie nie układa, uznawalam ze moje zycie to pasmo przeciwnosci, mam ponad 30 lat, nie mam faceta, nie mialam stalych zwiazkow, nie mam dzieci, mieszkania, samochodu, prawa jazdy, jedyne co mam to praca, od niedawna ale mam, mimo to pieniadze sie mnie nie trzymaja i nie mam zadnych dobr materialnych, do tego ciagle słysze krytyke jak ja wygladam, ze taka chuda, ze brzydka, teraz to tlumacze tak, ze taka mnie Bog stworzyl, mimo to kazdy taki komentarz to kolejna rana w moim sercu, tamte sie jeszcze nie zagoiły a tu juz kolejne, ksiadz mi powiedzial, ze jestem bardzo poraniona, szczegolnie przez odrzucenie przez innych, czuje ze nikt sie mna nie obchodzi, jedyna osoba ktora sie o mnie troszczyla byl tato i Bog go zabral, po to zebym potem poczula co to znaczy samotnosc, odrzucenie, brak milosci, mimo ze mam znajomych to kazdy z nich ma swoje sprawy i czuje sie jakbym byla sama, czuje jakby mnie nawet Bog opuscil, podczas Nowenny pokazany byl mi glowny problem, a mianowicie nienawisc i pycha, i to ze nie kocham Boga, nie kocham bliznich, ze w moim sercu do dawna mieszka nienawisc i pycha, podczas Nowenny uslyszalam glos wewnatrz: ty nienawidzisz Boga, no przyznam ze mimo mojego rzekomego nawrocenia wiele lat temu, mialam i mam zal do Boga, za to ze nie mam nic, ze jestem ciagle sama, ze nikt nigdy nie powiedzial kocham, ze rodzina balwochwalcza nie praktykują wcale, a zawsze obwinialam Boga ze to jakas kara Boza, im ktorzy trwaja w grzechach ciezkich sie uklada a mi nawroconej nie, i gdzie jest ten miłosierny Bog? gdzie jest sprawiedliwosc? do tego osoba z bliskiej rodziny zazdrosci mi pracy ze mam teraz jakies pieniadze i pisala ze pieniadze zabiore do grobu, w rodzinie nie ma zbytnio zgody, taty rodzina nie ma zadnego kontaktu z matka, bo matka biła tate, wyzywala, zyczyla mu smierci, matka bila takze nas swoje dzieci, odmawialam modlitwe przebaczenia , mialam zal do matki i babki, nienawidzilam ich a teraz sa mi obojetne, pamietam jak ksiadz egzorcysta powiedzial, ze musze sie za nich modlic a ja powiedziałam ze nie bede sie za nich modlic, potem tak przycisło ze sie modliłam jakis czas za nich, mam kontakt jeszcze z egzorcysta ale juz rzadko, bo powiedzial ze jestem na dobrej drodze i dam rade, Nowenna pokazała mi ze nie mam w sercu wcale milosci, milosci do Boga, do bliznich, a wiec łamie te najwazniejsze przykazania miłosci, Nowenna pokazala mi problem ktorym jest nienawisc i pycha w sercu i stad ta intencja o przemiane serca, ktora mi podpowiedział Duch Swiety. Nadal mam bluzniercze mysli, przesladuje mnie smierc, a szczegolnie sen ktory mi sie przysnil w czasie kiedy mialam sny prorocze, sen o mojej smierci w moim wieku, mam jeszcze objawy chorob mimo ze badania sa w normie, mam niedowage, nie lubie sie modlic, czytac Pisma Bozego, robie to z musu, na Msze ide tylko po to zeby nie stracic łaski uswiecajacej, znajomi mowia ze widac po twarzy ze cos mi jest. Rodzina w grzechach ciezkich, oni sa daleko od Boga. Trafiam na artykuly w ktorych pisze o karach od Boga, o cierpieniu, nawet w Starym Testamencie tez tam ile kar Bozych, mam obraz Boga okrutnego, ktorego sie panicznie boje i dlatego unikam grzechow, nawet gdy poznam jakiegos chłopaka, co sie bardzo rzadko zdarza, to i tak zrywaja kontakt bo nie chce z nimi sypiac bo to grzech ciezki a tak naprawde chciałabym ale boje sie kary Bozej ze Bog pokara znowu czyms, boje sie ze popelniajac grzech ciezki moge umrzec przez to ze zgrzeszylam, paniczny strach przed Bogiem i kara trzyma mnie z dala od grzechu, mimo to w sercu mam nienawisc do tego Boga , ale ksiadz powiedzial ze moge chodzic do Komunii Sw. Czuje sie jak marionetka Boga, stworzyl mnie po to zeby sie nade mna poznecac, zniewolenie, i mam trwac w łasce uswiecajacej. Najbardziej tez przykro jest, bo z tego co rozeznano to moj przypadek jest niezawiniony bo wg ksiezy egzorcystow zniewolenie jest juz od czasu gdy bylam małym dzieckiem. Jak jest teraz? to co napisałam w ostatnich kilku zdaniach, to mi jeszcze dolega, a mianowicie obraz Boga okrutnego i nienawisc do Boga, i do innych, ale za to ze maja lepszy los i są szczesliwi, a ja nie jestem, czuje ze ciagle jestem obrazona na Boga, od lat, mimo ze od lat jestem rzekomo nawrocona i trwam w łasce uswiecajacej. Czuje ze serce jest zamkniete na Boga, ale jak je otworzyc na Boga? czemu mi Bog nie błogosławi? chce sie prawdziwie nawrocic, poznac Boga tego milosiernego, ale jak? Teraz to jest z musu i ze strachu ta modlitwa, chodzenie na Msze Sw, trwanie w łasce uswiecajacej. Czuje ze zyje jak asceta, z musu, zastraszona przez religie , nie grzesze bo boje sie ze Bog mnie pokarze znowu czyms. Dziekuje za poswiecony czas na przeczytanie swiadectwa i prosze o wyrozumiałosc, wiem ze jeszcze wielu rzeczy nie rozumiem, ale wierze ze kiedys cos sie ruszy, zmieni, a moze Bog chce zebym nienawidziła? tylko On moze przemienic moje serce. Jakby ktos chcial napisac jakies rady to prosze o adres email, odezwe sie. Pozdrawiam

Zobacz podobne wpisy:

M: Dwie nowenny Katarzyna: Wewnętrzny spokój