Jestem właśnie w trakcie części dziękczynnej 4 Nowenny Pompejańskiej. O Nowennie dowiedziałam się w sierpniu 2015 roku od mojej przyjaciółki, której powiedziałam, że mój kolejny związek się rozsypał. Byłam wtedy w bardzo złym stanie, miałam urlop, który miałam zamiar spędzić zupełnie w innym sposób, a kolejny raz byłam sama, załamana, pełna złości, samotna i rozgoryczona. Choć nie jestem osobą zbyt wylewną i nie okazuję swoich uczuć otwarcie, koleżanka wiedziała o tym jak bardzo chciałabym spotkać wartościowego człowieka, z którym mogłabym założyć rodzinę i mieć dzieci oraz wiedziała o moich poprzednich związkach. Jako, że jest to jedna z niewielu osób, która mi kibicuje aby mi się udało, podsunęła mi „lek” w postaci NP.
Długo nie zwlekałam z podjęciem decyzji co do modlitwy i nie przeraziłam się jej długością i trudem jaki należy włożyć w jej odmówienie. Moja modlitwa nie była i nadal nie jest idealna, zwłaszcza podczas odmawiania pierwszej NP myliły mi się tajemnice różańca, miałam i nadal mam ogromnie problemy z koncentracją, wiele razy płakałam lub miałam zaciśnięte gardło bo chciało mi się po prostu „wyć”. Nie miałam problemu ze znalezieniem czasu na modlitwę, zaraz po przekręceniu klucza w drzwiach po wyjściu z domu do pracy zaczynałam pierwszą część różańca, którą kończyłam dokładnie pod pracą, drugą odmawiałam w drodze powrotnej, a trzecią w domu lub w kościele, który mijam co dzień w drodze powrotnej do domu. Innym razem całą NP odmawiałam w kościele lub w domu, był też taki moment, kiedy odmawiałam dwie NP jednocześnie. Przy pierwszej NP zdarzały się nocne koszmary lub budziłam się w nocy po prostu zlana potem ale nie miałam zamiaru przerwać i tak bez dnia przerwy 1 stycznia rozpoczęłam część dziękczynną kolejnej, jak już wspomniałam 4 NP. Jeśli chodzi o wysłuchanie moich modlitw to wierzę nadal, że zostanę wysłuchana przez Matkę Najświętszą, która zawsze była i jest bliska mojemu sercu. Na ten moment moje intencje nie zostały wysłuchane ale pojawiają się sytuacje, które utwierdzają mnie w przekonaniu, że wszystko zmierza w dobrym kierunku. Staram się dostrzegać nawet najmniejsze rzeczy, które są – jak wierzę – działaniem Matki Bożej. Sama również dostrzegam zmiany w sobie, stałam się spokojna i pełna nadziei, nie wpadam tak szybko w złość, nie załamuje mnie natłok obowiązków w pracy – spokojnie przyjmuje nowe zadania, za łaskę związaną z odmawianiem NP uważam fakt, że została mi przedłużona umowa o pracę na czas nieokreślony, a nawet pojawiły się możliwości dodatkowej pracy, sprawy finansowe nadzwyczaj dobrze zaczęły się układać, zaczęłam częściej chodzić do kościoła i inaczej przeżywam swoją obecność na Mszy Św. Zauważyłam zmiany w sobie w zakresie swojej skrytości i nieumiejętności mówienia o swoich uczuciach – stałam się bardziej otwarta, częściej mówię o tym co czuję i nie sprawia mi to już takiej trudności jak wcześniej, nawet czuję potrzebę rozmowy – co wcześnie powodowało u mnie „korek” w gardle. Zaczęłam doceniać to co mam, poprawiły się moje relacje z innymi ludźmi, zaczęłam częściej wychodzić z domu, nawet częściej zaczęłam się uśmiechać, co raz rzadziej niż to bywało wcześniej zdarzają mi się dni kiedy chce mi się tylko płakać z beznadziei mojej sytuacji. Mojemu bratu urodził się zdrowy syn, siostra przetrwała kryzys w małżeństwie, zauważam pozytywne zmiany w zachowaniu mojego ojca. Ciągle staram się dostrzegać więcej działań Matki Bożej, która ma mnie w swojej opiece, a gdy nadchodzi zwątpienie – odsuwam od siebie czarne myśli i zwracam się w nich do Matki Bożej. Wierzę, że w czasie który Matka Boża uzna za właściwy dla mnie, moje błagania zostaną wysłuchane. Wierzę w to, że na tej stronie, którą odwiedzam każdego dnia, umieszczę pełne świadectwo na chwałę Matki Bożej. Polecam wszystkim cudowną modlitwę jaką jest różaniec i NP. Matka Boża nas kocha i nie zostawia tych, którzy się do niej uciekają
https://youtu.be/chrNkeeoBJQ