Ania: Dar spokoju i wiary

Nie wiem jak zacząć i co napisać… Ale zobowiązałam się, że muszę się z Wami podzielić moją historią. To moja pierwsza nowenna do Matki Bożej, modlę się za moje 13-letnie dziecko.

Więc od początku- 3 lutego okazało się, że ma dużą skoliozę i będzie wymagała operacji kręgosłupa, już następnego dnia zaczęłam odmawiać modlitwę błagalną o uzdrowienie mojej córki (jakiś rok temu czytałam świadectwo uzdrowienia za wstawiennictwem Matki Pompejańskiej, ale szybko zapomniałam o modlitwie). Od razu się przyznam, że nigdy nie byłam sumienna w odmawianiu modlitw, zawsze znajdowałam wymówkę, że za mało czasu, że mam coś innego do zrobienia. W dniu diagnozy znikąd przyszła mi myśl o tej cudownej modlitwie, dziś myślę, że to pierwszy cud Mateńki względem mojej osoby.

Czuję, że Matka Boża prowadzi mnie przez te półtora miesiąca, aby jak najbardziej pomóc mojemu dziecku, przez przypadek wyskakuje mi na social mediach najlepszy specjalista w tej dziedzinie i udaje nam się do niego dostać z dnia na dzień prywatnie (termin nawet prywatnie to 2 miesiące), po drodze są pewne przeszkody, ale zupełnie inaczej na to patrzę, nie denerwuje się i nie złoszczę, że coś nie wychodzi, nie jest zgodne z moimi planami, bo Wiem że Bóg ma w tym jakiś plan.

Czuję niewyobrażalny spokój, że wszystko dzieje się dla naszego dobra, chociaż część rodziny uważa, że założyłam różowe okulary i nie zdaje sobie sprawy, jak ciężka operacja czeka moją córkę. A ja czuję spokój i wdzięczność, że pierwszy raz w życiu ten spokój znajduje w modlitwie…. Bywają dni, że jest mi ciężko odmawiać różaniec, ale mój wzrok, ręce szukają same tych cudownych koralików danych nam od Matki Bożej. ❤️

Proszę za wstawienictwem Jezusa Chrystusa o jasność umysłu dla mnie, aby mogła czynić to co najlepsze dla mojego dziecka.

Wiem, że Bóg zsyła nam tyle trudów, ile jesteśmy w stanie znieść. Mam nadzieję, że podołam misji danej mi przez Boga.