Katarzyna: W końcu nasza miłość staje się prawdziwa

Wczoraj zakończyłam moją pierwszą w życiu nowennę pompejańską. Modliłam się o uzdrowienie mojego chłopaka, który dosyć poważnie zachorował i trafił do szpitala, a Maryja przez Jezusa ofiarowała mi znacznie więcej. Dzięki Niej uczymy się z chłopakiem żyć w czystości, o co staraliśmy się w sumie bezskutecznie od ponad roku. W trakcie odmawiania nowenny nie byliśmy kuszeni do cudzołóstwa (co nieustannie miało miejsce wcześniej), zaczęliśmy doceniać życie, zdrowie, naszych bliskich, ich miłość i opiekę. Zaczęliśmy dostrzegać, jak wiele Bóg nam ofiarował oraz to, że często tego nie doceniamy i zapominamy o tym, żeby dziękować. W końcu nasza miłość staje się prawdziwa. Stan zdrowia mojego Ukochanego poprawił się, choć czekamy na dalsze wyniki badań. Zaczęliśmy odmawiać różaniec razem (wcześniej robiliśmy to bardzo rzadko, prawie nigdy). W trakcie odmawiania różańca towarzyszyło mi wiele rozproszeń, ale starałam się z nimi walczyć. To normalne, że czasem dopadają nas sprawy życia codziennego, w końcu jesteśmy tylko ludźmi. Trzeba odnaleźć swój sposób na nowennę, na rozważanie tajemnic. Polecam przeglądanie obrazków religijnych w internecie w trakcie odmawiania nowenny, słuchanie rozważań (ja słuchałam na YouTube), czytanie rozważań, pisma św (nawet w trakcie mówienia modlitwy) , czytanie dopowiedzeń do różańca, słuchanie piosenek religijnych albo wymyślanie własnych rozważań. Dla chcącego nic trudnego 🙂 Wcześniej miałam problem z odmówieniem choćby dziesiątki różańca i mimo to dałam radę odmówić całą nowennę. Nie zniechęcajcie się, kiedy napotkacie trudności (bo to normalne). Najtrudniej jest zacząć, a potem odmawianie różańca staje się ważną częścią dnia. Różaniec można odmawiać jadąc do pracy, do szkoły, w środkach komunikacji, na spacerze, na rowerze… Wszędzie! Dziś pierwszy dzień bez nowenny i czuję się dziwnie. Zamierzam rozpocząć drugą nowennę. Tyle ludzi potrzebuje naszej modlitwy…