Victoria: Czas niezliczonych łask

Przychodzę dziś, Maryjo, by Ci podziękować za bezmiar niezliczonych łask. Wczoraj zakończyłam swoją pierwszą w życiu nowennę pompejańską. Dwa lata temu także próbowałam, ale nie udało się. Tym razem wytrwałam. Również dziękuję tym, którzy składają tutaj świadectwa. Nie raz i nie dwa były dla mnie pocieszeniem.

W czasie odmawiania nowenny zdarzało się wiele przykrych rzeczy, które swoim ciężarem próbowały powalić mnie na ziemię i doprowadzić do zwątpienia. Ale także w tym czasie jako antidotum na te złe sprawy pojawiało się mnóstwo rzeczy dobrych. Otrzymałam wiele łask, o które nie prosiłam, bowiem nie zdawałam sobie sprawy, że je potrzebuję. Maryja wiedziała lepiej. Obdarzała mnie nimi wtedy, kiedy było najciężej. Główna intencja nowenny została po części wysłuchana, a inaczej mówiąc zaczął się jej proces.

To jeszcze długa droga, ale już dziś wiem, że Maryja tę sprawę poprowadzi, a jej owoce przyjdą w odpowiednim czasie. Dziękuję Bogu i Maryi za ten piękny czas bycia razem. Muszę przyznać, że nie lubiłam modlitwy różańcowej, bo wydawała mi się nużąca. Dziś nie mogę bez niej żyć. Jutro rozpoczynam kolejną nowennę. Proszę o westchnienie do Boga o wytrwałość, bo intencja jest bardzo ważna. Będę prosić o nawrócenie męża. Chwała Bogu i Maryi za bezmiar niezliczonych łask…