Katarzyna: Dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych

Witajcie,

Chciałam się podzielić z Wami moim doświadczeniem, ponieważ jeszcze w listopadzie to one były motorem do tego, abym zaczęła nowennę.

Nasze problemy (pomimo ogromnej miłości) zaczęły się około 4 lata temu.

Jesteśmy doświadczeni chorobą męża, moją, kilkoma poronieniami, pobytami w szpitalu w czasie ciąż oraz później z dziećmi.

Raz było lepiej raz gorzej, jednak nigdy nie dotykało to bezpośrednio naszej głębokiej relacji.

Jednak ostatnio mój mąż od jakiegoś czasu był inny- jakby nie mój. Wychodziły poranienia rodzinne, depresja. Ale w głębi serca wiedziałam, że to nie tylko to.

Po jego powrocie z pracy (wyjeżdża na kilka miesięcy) znalazłam jego korespondencję z kobietą. Wynikało z niej, że są w sobie zakochani, a ona w nim po uszy.

Nie miałam, żadnej karty przetargowej, ona o nas wiedziała (tzn. o mnie i naszych dzieciach) i nie przeszkadzało jej to. Nie była Polką i chciała, aby mąż zaryzykował i był z nią.

Kilkakrotnie później dzwoniła do niego na telefon komórkowy, wiedząc, że jestem w domu.

Dodam, że mąż znał ją już kilka lat a któregoś razu, gdy się jeszcze kolegowali, przywiózł dla naszych dzieci upominki od niej na Święta.

W takiej patowej sytuacji, gdy świat runął zupełnie, Bóg dał nam niesamowity spokój. Bardzo rzadko się kłóciliśmy, krzyczeliśmy. Udało nam się do sporu nie wciągnąć dzieci.

Po 10 dniach pobytu męża w domu wpadła mi w oko w internecie ta strona ze świadectwami o niesamowitych łaskach płynących ze szkoły modlitwy, jaką jest nowenna pompejańska. Już od następnego dnia modliłam się nią o umocnienie naszego małżeństwa. Moja mama zaczęła się modlić pompejanką dwa dni później w tej samej intencji.

I tak jak się spodziewałam, na początku było tylko gorzej i gorzej. Zaczęły się telefony od niej i do niej, maile za moimi plecami i napięcie rosło. Mąż wiedział, że nie chce nas opuścić ale bał się z niej zrezygnować. Miotał się. Proponował wiele razy, że przeniesie się na inne łóżko lub, że się wyprowadzi. Ale nie dałam się- dzięki modlitwie, wyprowadzić z równowagi. Dodatkowo strasznie trudno było mi się modlić. Zawsze coś mi wypadało lub głos uwiązł w gardle.

Gdy doszło do części dziękczynnej przez pierwsze dwa dni miałam problem, żeby choć przeczytać słowa dziękczynienia. Głosy w głowie podpowiadały mi, że nie mam za co dziękować i, że mam porzucić modlitwę.

Podczas odmawiania jej, to co dla nas-ludzi, wydawało się niemożliwe, Ona przemieniła w dobro.

Jestem nadal z mężem, widzę, że to doświadczenie nas umocniło, mąż uciął wszelkie kontakty z tą kobietą.

Dodam, że mąż od przeszło roku nie był u spowiedzi, co mu się przedtem NIGDY nie zdarzało.

Teraz jest po spowiedzi, po której mnie szczerze przeprosił oraz podzielił się ze mną swoimi spostrzeżeniami.

Dużo wskazuje na to, że w naszym życiu zły próbuje od dłuższego czasu zmienić nasze życie ale ja wierzę, że z pomocą Królowej Aniołów, mając w ręku różaniec zwyciężymy go.

Teraz czekają mnie jeszcze dwie nowenny za męża (w chwili obecnej modlę się za brata): o uwolnienie od złego oraz wszelkich pokus cielesnych oraz duchowych mogących zniszczyć nasze małżeństwo oraz następna, o czystość uczynków i myśli.

Dziękuję Ci kochana Mamo, że dałaś mi dostąpić takiego cudu…

Proszę Was o modlitwę, aby mój mąż wytrwał w postanowieniu, aby nic nie zagrażało już naszemu małżeństwu.

Z Panem Bogiem.