Moja Żona zachorowała na chorobę nowotworową. Przed diagnoza przez kilka miesięcy odczuwała coraz silniejszy ból kręgosłupa. Chodziliśmy po lekarzach i na zabiegi jednak nie było żadnej poprawy. Pomyslalem że wiele bym wtedy zrobił żeby móc jej pomóc. Pewnej niedzieli zjawil się w naszej parafii probosz nowobudowanej parafii pw. Matki Bożej Pompejańskiej w Warszawie. Opowiadał o nowennie i o świadectwach cudów. Kiedy z czasem dowiedzielismy się że jest podejrzenie nowotworu zacząłem odmawiać pierwsza pełną nowennę. jej zakończenie wypadało na 8 maja (pompejańskie święto). Jak się później okazało na ten dzień mojej Żonie wyznaczono operacje związana z nowotworem. Był to dla mnie szczególny znak opieki Matki Bożej. Niestety okazało się że to nowotwór złośliwy, chłoniak z licznymi już przerzutami. Gdyby nie wiara w opiekę Matki Bożej nie wiem jak bym sobie w tym czasie poradzil, tym bardziej że nasz Syn był dopiero w pierwszej klasie. Leczenie okazało się bardzo długie i bolesne. Jednakże był to czas łaski Bożej. Mimo bardzo dramatycznej sytuacji choroba wyhamowała, leczenie samą chemią było skuteczne choć dla mnie cudem było to że Żona nie musiała zostać poddana dodatkowo radioterapii. Lekarz sam stwierdzil że to nieoczekiwane. zlecał nawet dodatkowe badania rezonansem by to potwierdzić. Na wypisie ze szpitala użył słów „na całe długie życie”. Minęły trzy lata od zakończenia leczenia. Ufam że nadal Żona będzie czuć się dobrze i będzie zdrowa. Wierze że modlitwy różnych osób równie mocno przyczyniły się do jej powrotu do zdrowia, ale opieki Matki Bożej Pompejańskiej jestem pewien. W tamtym czasie działy się również inne ciekawe wydarzenia które były dla mnie wyraźnym działaniem Bożym. Chwała Bogu i czesc Matce Bożej Pompejańskiej.
