Mama moja przeszła ciężki covid. Po 11dniach pod respiratorem bez szans na przeżycie wybudzona powróciła w dramatycznym stanie do domu. Wowczas pompejanke zaczęła za nią odmawiać jej przyjaciółka. W tym czasie doszło u mamy do dramatycznego spadku sodu który zagrażał życiu oraz do niedowładu nóg, którego nikt nie był w stanie zdiagnozować. Cierpiała na potworne bóle pleców. Wowczas postanowiłam odmawiać nowennę pompejanka. Zapadła diagnoza: zapalenie rdzenia kręgowego oraz samoistnie złamany kręgosłup. Szanse na przeżycie niewielkie. Trafiła na operację. Po operacji diagnoza: pozostanie osoba leżąca no być może usiądzie na wózku. Z ogromną nadzieja w sercu kontynuowałam nowennę. Nogi były całkowicie porażone. W ostatnim dniu nowenny błagalnej przy wypisie na rehabilitację lekarz ja zbadał i jak sam stwierdził nie wie jakim cudem pojawił się ruch. Mama przebywała w szpitalu na rehabilitacji a ja kontynuowałam pompejanke a następnie zaczęłam kolejna z prośbą by zaczęła chodzić. Leżała w tym szpitalu 3.5 miesiaca a po ukończeniu każdej z nowenn pojawiał się sukces w rehabilitacji. Do domu wyszła na wózku inwalidzkim poruszając nogami jednak nie potrafiła chodzić. Zaczela prywatną rehabilitację domowa a ja zaczęłam trzecia już pompejanke. 13.03 minął rok od operacji a moja mama jest osobą w pełni samodzielna która chodzi!!! Potrafi chodzić sama. Chodzi na spacery. Że względu na spastyke porusza się przy chodziku tak by w razie czego się zasekurowac jednak aktualnie jest osobą w pełni samodzielna a w sylwestra nawet z tata tańczyła. To cud. Lekarze też nie potrafią tego wytłumaczyć gdzyz rdzeń uległ uszkodzeniu. Jestem ogromnie wdzięczna, jestem innym człowiekiem. Namacalnie w naszej rodzinie doświadczyliśmy cudu. Bóg zapłać
