Babcia straciła przytomność i trafiła do szpitala. Rozpoznanie- wylew. Została przewieziona do kolejnego szpitala. To wszystko miało miejsce 13 lutego. Z racji sytuacji epidemiologicznej wiedzieliśmy tyle ile dało się ustalić przez telefon. Od razu zaczęłam odmawiać moją 1 nowennę. W dzień kiedy babcia trafiła do szpitala dyżur akurat miał jeden z najlepszych specjalistów w Polsce. Jest autorem znanej na całym świecie metody usuwania tętniaków. Wszystko już było dobrze gdy doszło do obrzęku mózgu i kolejna operacja. Nikt nie był w stanie nam powiedzieć na ile babcia będzie sprawna, czy będzie coś pamiętać. To wszystko trwało około miesiąc. Później babcia wróciła do domu. Na początku mogła tylko leżeć, nie było mowy o pionizacji ze względu na różnicę ciśnień. Obecnie mija 4 miesiąc od kiedy babcia straciła przytomność. Praktycznie całkowicie wróciła do stanu z przed. Rehabilitacja przebiegła bardzo pomyślnie, babcia bardzo szybko zaczęła chodzić. Jedyne powikłania to problem z orientacją i to, że czasem babcia zapomina o najświeższych wydarzeniach. Jeżeli chodzi o pamięć daleką to pamięta wszystko. Usłyszeliśmy, że przy takim umieszczeniu tętniaka to zazwyczaj uszkodzenia mózgu są ogromne. Babcia miała szczęście, że cała wylewająca się krew poszła bokiem a nie przez środek mózgu. Przez te 4 miesiące babcia doświadczyła większych i mniejszych cudów. Jestem bardzo wdzięczna za to, że do nas wróciła. Przez cały okres odmawiania towarzyszył mi spokój. Wiedziałam, że babcia jest pod najlepszą opieką i cokolwiek się nie stanie to nie będzie „przypadek” tylko Boża Wola. Tak naprawdę byłam gotowa nawet na najgorsze, wiedziałam, że Bóg wie co jest dla nas najlepsze. Nawet jeżeli czasem nie jesteśmy w stanie tego zrozumieć to pamiętajmy, że On wie co robi 😉 Zaufajmy i powierzmy Mu całe nasze życie.
