Agnieszka: Trzeba wierzyć

Nowennnę Pompejańską odmawiam od kilku lat sama juz nie pamietam ile ich odmówiłam. Mam trzech dorosłych synów więc i intencji nigdy nie brakuje. Zawsze wczesniej czy później zostałam wysłuchana. Chciałam jednak opowiedzieć o nowennach właściwie trzech w jednej intencji. Chodziło o mojego najstarszego syna, który w wieku trzydziestu kilku lat był sam. Jak każda matka chciałam aby znalazł sobie kogoś z kim spędzi życie gdy mnie już tu nie będzie. Podczas odmawiania Nowenny coś jakby drgnęło. Widziałm, że coś sie z nim dzieje. Zaczął wychodzić z domu, przebywać z ludźmi i szukać jakiejś wspólnoty. Po jakimś czasie dolaczył do wspólnoty przy jednej z parafii. I nic. Czas mijał. Widziałam, że chce coś zmienić, ale widziałam też, że popada w depresję i ma powazną nerwicę. Objawy nerwicy były na tyle duże, że przybierały objawy choroby wrzodowej żołądka. Silne bóle pomimo prawidłowych wyników gastroskopii czy usg. Zaproponowalm pójście na terapię. Odmówił, twierdząc, ze przeciez jest normalny. Nie wiedziałm jak mu pomóc. Zaczęłam się naprawdę bać o jego zdrowie. Pomyślałm, że tylko Bóg może mu pomóc. Rozpoczęłam kolejną Nowennę Pompejańską z prośbą o zdrowie fizyczne i psychiczne dla syna. To było rok temu. Część pierwsza skończyłam 25 maja. 26 maja w dzień matki syn przyszedł do mnie z kwiatami i powiedzial, że nie ma dlamnie prezentu, ale niech prezentem bedzie to, że pójdzie na terapię. W czerwcu ją rozpoczął. Musiało to być dla niego wstrząsem. Poczatkowo nie wierzył, że terapia może coś zmienić, ale chodził nie przestawał. przy pomocy terapeuty „dokopał się” do wczesnego dzieciństwa i przyczyn przynajmniej niektórych problemów życiowych. Terapia cały czas trwa, a problemy okazały się głębsze niż się spodziewałam. Zdarzały się i załamania i chęć ucieczki, ale przetrwal chyba najtrudniejsze chwile. Bardzo chciał zmienić swoje życie. Podczas jednego z takich załamań zaczęłam odmawiać kolejną Nowennę Pompejańską w jego intencji. I stał sie cud. Odnalazł miłość, októrą modliłam sie już w pierwszej Nowennie Pompejańskiej. Maryja pokazała drogę i nie pozwoliła „iść na skróty”. Miłośc przyszła, ale wtedy kiedy syn był na nią gotowy. Czasami wydaje się nam, że Bóg naszych modlitw nie słucha, ale czy nie traktujemy modlitwy jako pewnego talizmanu do spełniania życzeń. Jeżeli naprawdę wierzymy to Pan Bóg nas wysłucha i da nam to czego potrzebujemy w swoim czasi i we właściwy sposób. On jeden wie jaki to jest ten własciwy czas i sposób, a Maryja cierpliwie będzie z nami czekać, aż czas cudu nadejdzie ocierając nam czasami łzy. Szczęść Boże.