Szczęść Boże. Jakiś czas temu postanowiłam odmówić nowennę za narzeczonego. Prosiłam o Boże błogosławieństwo dla niego oraz potrzebne łaski. Cierpi on na cukrzycę typu I. Kilkanaście razy w ciągu dnia musi kontrolować poziom cukru. Niestety zdarzyło mu się w nocy silne niedocukrzenie. Na szczęście byłam przy nim gdy to się wydarzyło, zdążyłam wezwać pogotowie i niemal nieprzytomnego podać delikatnie słodki płyn uważając by się nie zakrztusił. Myślałam, że umrze, miał drgawki, rzucało nim, wydawał dziwne odgłosy, ale z jego ust płynęła modlitwa. Wzywał Pana Boga, odmawiał Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo gdy odzyskiwał przytomność. Dobry Bóg uratował go i dziekuję Mu, że byłam wtedy przy narzeczonym. Ten incydent popchnął mnie w kierunku tego by przekonać go by zadbał bardziej o siebie. Znalazł bardzo dobrego diabetologa, który przepisał mu dużo lepszą insulinę, wysłał na badania kontrolne, nerek oczy itd. Okazało się, ze nie ma żadnych powikłań. Wiem, że nie stało się to niedocukrzenie bez powodu. Popchnęło nas to tego a zwłaszcza mnie by bardziej zagłębić się w temat i jeszcze mocniej wspierać go w chorobie. Bóg zapłać, Dziękuje Ci Mateńko.
