Ss: Prośba za wszystkich proszących

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus i Maryja zawsze Dziewica!

Nowennę Pompejańską odmawiałam wielokrotnie, w tym jeden raz „w intencjach zbiorowych”. Nie mogłam się w sposób jasny zdecydować za kogo i o co się modlić, bo nagle okazało się, że potrzeb jest bardzo dużo- zarówno wśród najbliższych jak i nieco dalszych znajomych. Każdego poprosiłam o napisanie mi swojej intencji i w określonym dniu zaczęłam Nowennę Pompejańską wierząc, że Maryja chce hojnie udzielać tych łask, które będą zgodne z Wolą Bożą.. Od tej nowenny minęło dużo czasu i nie jestem w stanie teraz nawet dokładnie opisać łask, jakie spłynęły w tamtym (i późniejszym czasie) ale muszę i chcę podzielić się z Wami świadectwem… Jedną z próśb była modlitwa o dar potomstwa dla mojej koleżanki, która z mężem kilka lat starali się o dziecko. Zakończyłam NP z wrażeniem, że „nic się nie wydarzyło”- ciąży nie było i koleżanka była trochę rozczarowana. Kiedy już sytuacja coraz mocniej przytłaczała koleżankę i jej męża- zaczęli oddalać się od Kościoła, ona „gniewała się” na Boga i zgodziła się na inseminację a nawet na jedną próbę in-vitro, podczas której prawie wszystkie z poczętych dzieci zginęło i ciąży nie było ( 2 czeka w zamrażarce..) Starałam się ją przekonać, aby w ogóle nie wchodzili na tę zbrodniczą drogę, ale była pod taką presją ( głównie swojego męża i jego rodziny),że nie docierały żadne argumenty. Ja jednak czułam, że Bóg zechce ich obdarować potomstwem, które pocznie się w sposób naturalny, bez ingerencji medycznej. Minęło dużo czasu od NP( 1,5 roku..?) i kiedy po pierwszym i jedynym nieudanym in-vitro koleżanka się załamała…stał się CUD! Spotkałam się z nią i w dość „irracjonalny” sposób czułam, że moja modlitwa się SPEŁNIA WŁAŚNIE W TYM CZASIE. Nawet jej to powiedziałam, ale ona mnie wyśmiała, że już nie wierzy w „te rzeczy” i czeka na kolejne podejście do in-vitro ( 2 dzieci z zamrażarki…). Zabieg ma się odbyć za kilka tygodni, ale następnego dnia po naszej rozmowie ona spotkała się ze mną i oznajmiła, że jest w ciąży ( poczętej naturalnie i to w dodatku, kiedy miała zakaz współżycia aby przygotować się do transferu) Była ogromnie zdumiona zarówno samym faktem, że jest w ciąży ( a była głęboko przekonana o swojej bezpłodności) oraz tym, że ja skądś o tym wiem jeszcze przed terminem spodziewanej miesiączki ( namówiłam ją na test ciążowy, choć było to bardzo krótko po zapłodnieniu i mógł się okazać ujemny). Ciążę znosiła znakomicie. Urodziła zdrowe, piękne dziecko. Wiem też, że ma głębokie poczucie krzywdy, jaką znoszą jej zamrożone w ciekłym azocie dzieci i planuje aby dać im szansę na narodzenie, tzn. chcą z mężem aby je odmrozić i przenieść do jej organizmu, aby mogły się narodzić. Bardzo proszę, aby się za nią,jej męża i te dzieci pomodlić i powstrzymać się przed raniącymi i kąśliwymi komentarzami. Milczenie i modlitwa są najlepszym komentarzem 

Drugim świadectwem tej samej NP jest znakomicie zdana matura mojej szwagierki, dzięki czemu mogła ona podjąć pożyteczne i prestiżowe studia, o których nikt nigdy w naszej rodzinie nawet nie śmiał marzyć ( ale i też nie miał chyba takiego powołania i zdolności)

Chwała Bogu Najwyższemu i Matce Najświętszej!