Ania – LIST: Jezus? Polecamy! – czyli pompejanki w liceum

„Czy ktoś z was mógłby zrobić prezentację o różańcu?”- pyta pani od religii. Nomen omen był wtedy październik i właśnie kończyłam moją pierwszą, „zdesperowaną” pompejankę. W klasie cisza. Cały tydzień mamy zawalony. Trudno, jakoś się wyrobię- pomyślałam i podniosłam rękę do góry. I wtedy wszystko się zaczęło

Kilka dni później przedstawiałam w prezentację o różańcu, końcowy slajd dotyczył nowenny pompejańskiej. Nie chciałam mówić na forum klasy mojego świadectwa (chociaż prawdziwe cuda związane z pierwszą pompejanką były naprawdę niezwykłe) ale jak to ja- wstydziłam się. Kiedy opowiadałam o technicznych szczegółach tej nowenny pani od religii spojrzała na mnie i spytała: „odmawiałaś?”

I wtedy posypały się we mnie wszystkie blokady i opowiedziałam całą historię.

Na następnej przerwie podeszły do mnie moje cztery koleżanki i zaczęły wypytywać o szczegóły i nagle jedna z nich stwierdziła- „a może my też odmówimy??”

Reszta z entuzjazmem dołączyła do szalonego pomysłu. Postanowiłyśmy zacząć 1 listopada tak, by skończyć na Wigilię. Kiedy zastanawiałyśmy się nad intencjami Aga wpadła na pomysł byśmy nie modliły się o swoje, ale tak jak stoimy w kółku- każda podaje intencję w lewą stronę.. I tak zaczęła się nasza wspólna modlitwa 🙂 było ciężko, ale warto było. Dziś jesteśmy przyjaciółkami, które nie poprzestaną na pewno tylko na jednym zrywie. Zachęcamy ludzi w naszej szkole do modlitwy, bo Jezus jest naprawdę super ziomkiem!