Szczęść Boże.W minionym roku po Bożym Narodzeniu u mojej 3,5 letniej bratanicy organizm przestał produkować szpik kostny.W Polsce bardzo mało osób choruje na tą chorobę zaledwie kilka .To aplazja szpiku.Wszyscy bardzo kochamy naszą małą dziewczynkę.
Od razu 5 osób rozpoczęło modlitwę Nowenną Pompejańską.W międzyczasie dołączyła jeszcze zaprzyjaźniona nazaretanka.Rokowania były kiepskie, zwłaszcza że wśród rodzeństwa nie było pokrewieństwa genetycznego w szpiku i przeszczep rodzinny był niemożliwy.Dziewczynka bez transfuzji wytrzymywała kilka dni.Modliliśmy się wytrwale.Ufaliśmy.Dołączyli w modlitwie nasi bliżsi i dalsi znajomi.Stale były odprawiane msze święte.Obok naszego maleństwa pojawił się młody chłopak który również zapadł na tą okrutną chorobę.Modliliśmy się za dwójkę.Rozpoczęło się żmudne leczenie.Było ciężko i bardzo ciężko.Chłopak po kilku miesiącach zmarł.Przybiło to nas okropnie,zwłaszcza że nasza dziewczynka zapadła na ciężkie zapalenie płuc i nie mogło odbyć się badanie diagnozujące pracę szpiku.Powoli małymi kroczkami dochodziła do siebie.22 lutego w dzień Świętej Rity przyszedł pozytywny wynik SZPIK RUSZYŁ.Jest to cud niepodważalny.Dziękujemy Jezusowi za to że nasza dziewczynka do nas wraca.Stale odmawiam Nowennę,nie liczę ile.Oczywiście wszystkie w intencji bratanicy.Modlimy się żeby już tak było zawsze.Jak teraz skończę część dziękczynną będę modliła się w intencji chorego 16 latka który ma mięsaka kości a jego tata zmarł w październiku.Pozdrawiam wszystkich serdecznie i życzę ufności i wytrwałości w odmawianiu nowenny.
Pamiętamy o wszystkich którzy wspierali nas w WOŁANIU DO NIEBA O łaskę zdrowia dla naszej córeczki ☺ a o cioci Ani szczególnie
Pomodlę się za was.