Mam serce duchowe, miłosierdzie Boże jest przy mnie zawsze, a Maryja od czasu dzieciństwa moją Matką zawsze była. Mimo to, życie moje pełne udręk i kłopotów, chorób,a najczęściej nie moich.
Różaniec zawsze był moją mocną stroną i codziennością. Dlatego, kto by nie poprosił mnie o modlitwę, zawsze ją miał. Tak było, a teraz jest inaczej. Zdałam sobie sprawę jak otrzymałam pokutę od spowiednika zakazu modlitwy w nocy! Szok! Chodziło księdzu o to, że pracuję zawodowo, mam rodzinę i wiele innych obowiązków, niestety trzeba wypocząć też. Zauważyłam, że moje modlitwy poszły na marne. Osoby omadlane po trudnościach żyją jakoby Boga nie było a ja włożyłam tyle wysiłku i czasu na kolanach przed Bogiem. Nabyłam się depresji i płacząc głośno skarżyłam się Bogu, że Maryja mnie nie wysłuchuje. Dostałam olśnienia, że mam się modlić różańcem Pompejańskim i tak się zaczęła moja nowa droga życiowa z Różańcem Pompejańskim! Wszystko układa się tak jaka jest Wola Boża, bo o nią się teraz tylko modlę. Każdy dostaje pracę, albo nowe inne zajęcie, chorzy zdrowieją! Najważniejsze, że najpierw to ONI sami klękają i proszą Pana Boga i Maryję o ratunek! A ja wyzdrowiałam z uciążliwośći biczowania się za ludzi oziębłych i wysługujących się duszami pokornymi, trwającymi zawsze przy Bogu i Maryji! Byłam ślepa w wierze, a odzyskałam wzrok! Wielki pokój nastał w moim sercu, bo zawierzyłam je Maryji i Jezusowi. Każdego potrzebującego też zawierzam, a Maryja zanosi to przed Tron Ojca, Syna i Ducha Świętego. Amen. Bogu niech będą dzięki. Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu jak była na początku teraz i zawsze i na wiek wieków, amen!
Super świadectwo, w życiu miałam bardzo podobnie.
Najważniejsze to plany Boże wobec innych nie nasze.