A: O powrót ukochanej miłości

Obiecałam Matce Bożej, że mimo tego czy moja prośba zostanie wysłuchana czy też nie napiszę to świadectwo. Pierwsze w moim życiu. To była moja druga Nowenna Pompejańska w życiu. Pierwsza niestety nie została wysłuchana tak jak chciałam, skończyłam ją w listopadzie ubiegłego roku, widocznie ma być inaczej albo trzeba jeszcze trochę poczekać.

Drugą nowennę zaczęłam odmawiać w intencji chłopaka, z którym byłam przez 7 miesięcy. Nagle wszystko zaczęło się psuć. Był dla mnie obojętny, chłodny. Z dnia na dzień. Rozstaliśmy się w połowie grudnia 2015. Załamałam się. Bardzo mocno go kochałam. Robiłam wiele rzeczy żeby do mnie wrócił, okazywałam mu swoją miłość, niestety nic to nie pomogło, wszystko na marne, nadal nie chciał ze mną być, ale chciał zachować znajomość. Mnie bolałoby to, że jesteśmy osobno ale nadal się kolegujemy, więc wolałam zakończyć znajomość, czego do końca nie przemyślałam, tylko zasugerowałam się opiniami z zewnątrz. Tydzień po ostatniej próbie okazania miłości i ukazania własnych błędów rozpoczęłam Nowennę Pompejańską – 17 stycznia. Wiedziałam, że nikt nie może mi więcej pomóc, tylko Maryja i Pan Bóg, nikt inny, bo ja sama sobie już nie dam rady. Zbyt mocno mnie bolało to odrzucenie z dnia na dzień. W trakcie Nowenny spotkaliśmy się na jednej imprezie pod koniec stycznia. Rozmawialiśmy dość długo, on mi tłumaczył, że nie będziemy razem szczęśliwi i żebyśmy zostali znajomymi. Ja się zgodziłam, ponieważ trochę wypiłam, poza tym chciałam mieć go chociaż na te smsy. Nowennę ukończyłam przed Świętami Wielkiej Nocy. Kontaktu z tym chłopakiem nie mam do dzisiaj, mimo wcześniejszych zapewnień z jego strony o koleżeństwie. Za związku bardzo grzeszyłam i prawie w ogóle nie chodziłam do spowiedzi i Komuni Świętej. Po rozstaniu mogę to nazwać nawróceniem, poszłam do spowiedzi. Obiecałam Panu Bogu, że jeśli ponownie wprowadzi go w moje życie to będę się starać, żeby już nigdy nie było takiej sytuacji, że od niego odchodzę w taki właśnie sposób. Nigdy mi na nikim tak nie zależało jak na nim. Nadal mam nadzieję, że moja prośba zostanie wysłuchana. Zaczęłam starania o niego w październiku – miesiącu Maryjnym, Pan Bóg mi dał znak tak jak prosiłam, żebym do niego napisała, a byliśmy razem od 13 maja – dla mnie te daty nie są przypadkowe, to są daty Maryjne. Mam zamiar zacząć dzisiaj 2 Nowenny. Jedną o przemianę jego serca i myśli. Drugą o to, żeby jakaś sytuacja pokazała mu, że ze mną będzie mu dobrze i żeby to zrozumiał. Pracuję i odmawianie jednej nowenny było dla mnie bardzo ciężkie. Teraz stawiam sobie modlitweną poprzeczkę wyżej. Bardzo mocno go kocham i strasznie za nim tęsknię. Jestem bardzo mocno wierząca i bardzo chciałabym, żeby dzięki temu był blisko Pana Boga, bo wtedy będzie mu najlepiej. Wierzę, że Maryja mnie nie zostawi i jeszcze postawi nas na jednej drodze, a ja będę mogła powoli go ewangelizować i opowiadać mu o Panu Bogu. Na dzień dzisiejszy czuję się trochę lepiej. Odczuwam zmianę wewnętrzną w sobie. Mam w sobie niesamowitą wiarę i nadzieję. I WIERZĘ! Pan Bóg mnie nie zostawi i mi pomoże. Mam bardzo zranione serce, ale modlitwa, wiara i nadzieja pomagają mi żyć dalej. Wychwalajmy Boga, Maryję i dziękujmy im za te wszystkie cuda, które nam się w życiu zdarzają dzięki Nowennie Pompejańskiej. Kocham Cię Maryjo. Dziękuję Ci Boże, że postawiłeś mi go na drodze i dałeś przeżyć te wszystkie piękne chwile. Dziękuję za Wasze świadectwa, które mnie motywowały i podtrzymywały na duchu. Ufajcie Bogu, a kiedy nie macie już siły do niektórych spraw mówcie „Panie Jezu, ja już nie mam siły, Ty się tym zajmij”, a on weźmie sprawy w swoje ręce. Jezu, ufam Tobie.