Gosia: Pragnienie modlitwy

Jestem w trakcie odmawiania po raz pierwszy Nowenny Pompejańskiej (teraz części dziękczynnej ). Zawsze modliłam się, chodziłam do kościoła, a od dłuższego czasu codziennie odmawiałam ( i nadal odmawiam) dodatkowo jedną część różańca. Przed rozpoczęciem Nowenny obawiałam się, że nie znajdę czasu na tak wiele modlitwy w ciągu dnia. Jestem matką, żoną, zajmuję się domem i pracuję zawodowo. A okazało się, że jest wręcz odwrotnie. Wcześniej czytałam różne nowinki w Internecie, a teraz- w trakcie odmawiania Nowenny- w każdej wolnej chwili od zajęć dnia codziennego siadam przed komputerem, wyszukuję modlitw i modlę się do wielu świętych ( św. Ojciec Pio, św. Juda Tadeusz, św. Ekspedyt, św. Rita, do Michała Archanioła ). Budzę się często rano i pierwszą myślą, która przychodzi mi do głowy jest różaniec – prawie każdego udaje mi się tą dodatkową, odmawianą od dawna przez mnie część , odmówić przed wyjściem do pracy. Do tego odmawiam Koronkę do Miłosierdzia Bożego i czytam Pismo Święte. Od października zaczęłam uczestniczyć w pierwszych sobotach miesiąca w Nabożeństwie do Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi – mam nadzieję, że wytrwam. Poczułam po prostu taką potrzebę. Czasami zastanawiam się, czy nie „zbzikowałam”, ponieważ ciągle pragnę więcej modlitwy. I modlę sie nie tylko za siebie i moją rodzinę, jak do tej pory, ale także w intencjach obcych osób zamieszczanych na tej stronie i za znajomych, których wcześniej nie bardzo tolerowałam w swoim życiu.  Na mnie ta Nowenna podziałała jak narkotyk, ona po prostu uzależnia, kocham tą modlitwę, uwielbiam ja odmawiać. Nie wiem, jakie przyniesie owoce dla mojego syna, w którego intencji odmawiam tę Nowennę , ale mocno wierzę, że Nasza Matka Różańcowa otacza go swoją opieką w każdej chwili jego dorosłego życia i pomaga mu w podejmowaniu właściwych, zgodnych z Wolą Bożą decyzji. Wierzę, że dzięki Maryi nie pogubi się w tym pełnym zagrożeń współczesnym świecie, nie wpadnie „w zasadzki niewiary i fałszywych wartości” ( cytat z: Codziennej modlitwy ku czci św. Rity). Chciałabym jeszcze dodać, że jak wiele osób tu piszących czytam codziennie świadectwa. Bardzo wiele z nich pokrywa się z moimi odczuciami. Także jestem spokojniejsza, pozbywam sie lęków, zmieniam na lepsze moje myślenie o świecie i ludziach mnie otaczających. Inaczej, tzn. lepiej podchodzę do moich obowiązków zawodowych. Unikam obmawiania innych. Nie, nie jestem idealna, ale czuję się kochana i otoczona troską Maryi i Jezusa. Polecam tę modlitwę wszystkim czytającym, zacznijcie, a staniecie się lepszymi. Kocham Maryję i jej Syna.

Zobacz podobne wpisy:

Jolanta – LIST: Świadectwo uzdrowienia za przyczyną Heleny Pelczar Michał: Niewysłuchane modlitwy Natalia: Modlitwa o wymarzony dom Halina: Ufająca Matka