Katarzyna: Łaska pokoju

Jestem w trakcie swojej pierwszej Nowenny, którą zaczęłam osiem dni temu. Moja droga do tej modlitwy zaczęła się ponad pół roku temu. Zaczęłam miewać lęki, każda zła informacja z otoczenia lub ze świata załamywała mnie, nie miałam w sobie żadnej odporności psychicznej ani duchowej, łatwo się przygnębiałam. Paradoksalnie w tym czasie w moim życiu prywatnym wszystko się układało. Właściwie miałam i mam wszystko: pracę, narzeczonego, datę ślubu, zdrowie, kochających rodziców, wspaniałych przyszłych teściów i cudownych przyjaciół. Czego chcieć więcej? A no spokoju… Przez kilka miesięcy rządziła mną panika, że to wszystko stracę. Nie umiałam być szczęśliwa. Traktowałam to jako próbę swojej wiary, cały czas starałam się trwać blisko Pana. Oczywiście były momenty, kiedy cieszyłam się życiem, ale cały czas miałam myśl, że to się pewnie skończy, że czeka mnie ogromne cierpienie. Sytuacji na pewno nie poprawiało to, co zaczęło się dziać i dzieje się na Ukrainie. Moja wyobraźnia podsuwała mi coraz tragiczniejsze obrazy, naprawdę nie byłam w stanie żyć tu i teraz, cieszyć się tym, co mam. Nie odmawiałam regularnie całego różańca, jedynie dwie dziesiątki, ponieważ podjęłam duchową adopcję i zapisałam się do Krucjaty za Ojczyznę. Od maja uczęszczałam też na nabożeństwa fatimskie 13. dnia każdego miesiąca. I właśnie 13 sierpnia przyszła do mnie bardzo mocno myśl, by zacząć Nowennę. Przecież nie wygram sama z własnymi lękami, nie pomogę strachem tym biednym ludziom dotkniętym wojną, jedynie co mi zostaje, to modlitwa – pomyślałam. Sięgnęłam po najcięższe działo – Nowennę Pompejańską w intencji powstrzymania konfliktu zbrojnego i pokój Boży na świecie, szczególnie na Ukrainie. Matka Najświętsza w Fatimie prosiła o tę modlitwę, o różaniec, prośbę ponawiała w każdym swym objawieniu w różnych zakątkach świata. Jak można zostać temu obojętnym?! To jest broń, która może zmienić świat, dlatego chcę o tym mówić i pisać, żeby ludzie zaczęli modlić się pokój na świecie! Wiadomo, że sytuacja na Ukrainie nie poprawia się. Zresztą nie łudzę się, że swoją modlitwą powstrzymam wojny. Jednak może moja cicha modlitwa ustrzeże chociaż jedną osobę przed śmiercią? Może jakiś sprawca się nawróci? Głęboko wierzę w to, że Matka Boża wysłucha moje modlitwy. Póki co pokój zagościł w moim sercu. Pierwszy raz od wielu miesięcy czuję spokój i radość, mimo wszystko! Zaczynam się cieszyć ślubem, patrzeć jasno i z nadzieją w przyszłość. Przyjęłam także szkaplerz. Potrzebuję tego obwarowania duchowego, tego pancerza modlitwy i przywilejów, którymi Maryja nas obdarza choćby przez takie znaki jak szkaplerz. Potrzebuję, bo jestem bardzo słaba, bo się lękam, choć Bóg mówi w Piśmie 365 razy „Nie lękaj się! Nie bój się!” Mówi mi to każdego dnia, a ja dalej swoje… Dlatego potrzebuję wsparcia Kochanej Matki i naszych świętych. Uzależniłam się od modlitwy, zaprzyjaźniłam się bardziej ze świętymi, szczególnie św. Janem Pawłem II oraz św. Filomeną. Oni mnie uczą odwagi i zawierzenia. Jeszcze jedno. Kiedy policzyłam, w jakie dni kończy się pierwsza i druga część Nowenny, zrozumiałam, że Maryja bardzo tego pragnie ode mnie. Część błagalna kończy się 8 września – Narodzenie NMP, urodziny naszej Matki! Druga część – 5 października, św. Faustyny, rozpoczęcie Tygodnia Miłosierdzia. Chwała Panu za te znaki i za Jego bezbrzeżne, cudowne Miłosierdzie dla tego grzesznego świata.