Marzena: Góra przeciwności, wypadek i cud

No cóż, odkąd zaczęłam moją Nowennę Pompejańską trudności wręcz się spiętrzyły. Czytałam wcześniej – w innych świadectwach, że tak bywa, gdy zaczynamy tę piękną, ale trudną modlitwę. Dzięki temu nie poddałam się i 13 października kończę drugą Nowennę. W pewnym momencie – przez prawie miesiąc odmawiałam dwie jednocześnie! Udało się i nie było takie trudne! Pierwsza Nowenna Pompejańska dotyczyła ważnej sprawy osobistej i mimo przeciwności wszystko zaczęło się układać.Doszłam do części dziękczynnej i wtedy wydarzył się wypadek, którego byłam świadkiem. Podczas robót budowlanych zasypany został robotnik. Byłam, tak jak inni przerażona, gdy strażacy odkopywali go ponad 2 godziny, wybierając ziemię i usuwając wielkie, betonowe płyty. Wtedy pomyślałam, że ofiaruję swoją do połowy ukończoną nowennę za życie tego młodego człowieka. Moja pierwotna intencja nie była tak ważna jak jego życie. Zastanawiałam się, czy tak można i … wstyd się przyznać, ale trochę było mi szkoda swojej intencji. Zbeształam się za takie podłe rozważania i pomyślałam, że Maryja nie zechce takiej modlitwy, skażonej samolubstwem. Jednak przyjęła ją! Chłopak przeżył! Podobno miał tylko złamania, wymagające operacji! wtedy zaczęłam jednocześnie odmawiać drugą Nowennę Pompejańską. Kończę jutro i chyba zacznę kolejną- w intencji, którą przerwał mi sierpniowy wypadek.