Marta: Strzelam z łuku Nowenny Pompejańskiej już od ponad 2 lat

Święty Maksymilian gdy brał Różaniec do ręki zwykł mówić: „Idę strzelać do szatana” – wspaniałe słowa. A ja strzelam z łuku Nowenny Pompejańskiej już od ponad 2 lat. Różaniec dał mi pokój, siłę, nadzieję i zdrowie podczas całego procesu leczenia choroby nowotworowej. Matka Boża z Jezusem i wieloma świętymi towarzyszyli mi podczas chemioterapii, operacji i radioterapii, czułam realną ich obecność na każdym kroku.Odkąd pamiętam zawsze bałam się raka, lęk przed nim wręcz mnie paraliżował, aż w końcu zachorowałam. Początek choroby był dla mnie jak wyrok śmierci, nie miałam żadnej nadziei, w sercu szalała panika, byłam załamana. Sięgnęłam więc po Różaniec, podczas odmawiania go czułam pokój, ciepło i wielką Bożą Miłość, nadzieja na nowo zagościła w moim sercu. Jezus pokazał mi, że „gadzina”, która mnie zaatakowała tak naprawdę nie jest wielka, wobec Boga Wszechmogącego jest bardzo malutka i nic nie może mi zrobić, bo Jezus mnie chroni i uzdrawia. Po chemioterapii dwa guzy znikły a węźle lekarz odnotował 90% remisji. Podczas dalszego leczenia: operacji i radioterapii uczyłam się ufać Bogu i w nim pokładać całą swoją nadzieję. Otrzymałam mnóstwo innych łask nie sposób ich wszystkich wymienić, ale dwie są najpiękniejsze: pierwsza to łaska Sakramentu Pokuty i Komunii Świętej po 11 latach życia bez Boga, a druga to Sakrament Małżeństwa i za to CHWAŁA PANU I NAJUKOCHAŃSZEJ MATCE BOŻEJ.Z Jezusem i Matką Bożą wszystko jest możliwe i łatwe do zniesienia. Trzeba tylko całkowicie zaufać Bogu. On nie bał się oddać Swego Syna, a Jezus ofiarował za nas swe życie i codziennie oddaje się nam cały w Eucharystii, dlaczego więc my tak często lękamy się powierzyć Panu nasze życie? On jest naszym Stwórcą i wie najlepiej co dla nas jest najbardziej potrzebne.