Martyna: wierzę, że to zasługa Pani Pompejańskiej

Witam,

Po przeczytaniu wielu świadectw zdecydowałam, że ja także powinnam się podzielić swoim doświadczaniem obecności Pani Pompejańskiej w moim życiu.

Odmawiam czwartą nowennę w tej samej intencji i nie mam pretensji, ze moja prośba nie zostaje wysłuchana. Wierzę, że Pan Bóg lepiej wie czego mi trzeba.

O nowennie dowiedziałam się, jak większość z Was, przypadkowo. W minionym roku pożar zniszczył część naszego domu, na szczęście nikomu nic się nie stało, ale straty materialne były ogromne ( na domiar złego ubezpieczyciel odmówił wypłaty odszkodowania). I wtedy natknęłam się na nowennę – ostatnią deskę ratunku! CUDEM znajdujemy pieniądze na odbudowę naszego domu, sprawy trudne nagle stały się banalnie proste, a na naszej drodze pojawiają się mądrzy i pomocni ludzie. Przed nami jeszcze kręta i wyboista droga (dochodzenie naszych roszczeń na drodze sądowej) ale wierzę, że Maryja poda nam swą pomocną dłoń.

Niestety w trakcie odmawiania modlitwy różańcowej często błądzę gdzieś daleko myślami. Pomimo licznych obowiązków rodzinnych i zawodowych, pomimo zmęczenia, a czasem zniechęcenia trwam na modlitwie i jestem dumna z siebie, że jak dotąd szatan nie zabrał mi różańca!

Już wkrótce wprowadzamy się do naszego odbudowanego domu – wierzę, że to zasługa Pani Pompejańskiej.

Nie rezygnujcie z modlitwy, ona daje siłę i wielką nadzieję na lepsze jutro. Pozdrawiam gorąco. Beata