Anonim: Uwolnienie z nałogów

Nowennę zaczęłam odmawiać, gdy mój bliski znajomy wylądował w ośrodku uzależnień na odwyku. O Nowennie dowiedziałam się od mojej mamy, która jest bardzo wierzącą i modlącą osobą.
Mimo że ja nigdy taką nie byłam, a odmówienie trzech różańcu przez 54 dni było dla mnie czymś totalnie abstrakcyjnym, w końcu zdecydowałam się podjąć wyzwanie.

Bardzo chciałam pomóc mojemu znajomemu. a to była jedyna metoda i jedyna szansa na wyjście z tej sytuacji. Znajomy był uzależniony od leków. Był to już kolejny jego ośrodek i kolejny raz kiedy chciał stawić czoła swojej chorobie. W swojej młodości miał już doświadczenie nałogu od innych substancji.

Jest to człowiek bardzo pogubiony, który nie miał w życiu łatwo a mimo to starał się zawalczyć o siebie i wyjść na prostą. Odwyk, na którym przebywał trwał miesiąc a znajomy wiązał z nim bardzo dużą nadzieję na zmianę.

Podczas pobytu, mimo że dużo się działo i pełno było w nim wzlotów i upadków, jak sam twierdzi bardzo mu pomógł i poukładał w głowie. Przewartościował całe swoje życie. Stał się bardziej zdyscyplinowany i konsekwentny w swoich decyzjach. Od ponad pół roku żyje w trzeźwości i sprząta brudy z przeszłości.
Mało tego, zaraz po wyjściu z ośrodka dostał szansę pracy w branży, o której zawsze marzył.

Dotychczasowa praca była dla niego bardzo obciążająca, stresująca i bez perspektyw. Dzięki nowej pracy znajomy dostał szansę na dalszy rozwój. Ma poczucie że to co robi ma sens i że jest potrzebny innym ludziom. To co otrzymał jest ogromną łaską.
Teraz ma zupełnie inne nastawienie do życia, jest pogodny i spokojniejszy.

Była to moja pierwsza nowenna i mimo to że wiem że często nie była ona odmawiana w należytym skupieniu i wyciszeniu to została wysłuchana, a nawet wysłuchana z nawiązką bo i ja dostałam wiele łask spokoju i poczucia bezpieczeństwa.

Dziękuję Ci Maryjo za to wszystko. Wiem, że to Twoje wstawiennictwo sprawiło, że sprawy potoczyły się w ten sposób.❤️