Ada: Stracone życie

To była moja dziesiąta nowenna. Odmawiana w intencji ułożenia spraw zawodowych i osobistych. Właśnie skończyłam. Znalazłam się w rozpaczliwym położeniu i nic nie mogłam innego zrobić, jak natychmiast po dziewiątej nowennie zacząć nową. Ta dziewiąta pozostanie bez świadectwa.

Parę dni po jej rozpoczęciu w intencji poprawy zdrowia mamy, mama zmarła i modliłam się odtąd za zbawienie jej duszy. Straciłam mamę, zostałam z chorym tatą i domem, którego sama nie będę mogła utrzymać. Tym gorliwiej modliłam się, choć wcześniejszych modlitw i pielgrzymek w intencji ułożenia życia nie zliczę. Pan Bóg z jakiegoś powodu nie chce dać mi męża, nie dał założyć rodziny i cieszyć się bezpieczną perspektywą starości. Ale za to szatan nie ustępował w czynieniu zła.

Poznałam kogoś. Nie wierzyłam w to przez 1,5 roku, ale trwało. On bardzo się starał. Tylko mieszkał 1800km ode mnie, tam, gdzie błagałam o cud. Drugi mężczyzna, nie traktowany przeze mnie poważnie, pojawił się prawie jednocześnie. Z deklaracjami, bez pokrycia. Ale wcześniej nie miałam takich zadeklarowanych adoratorów, albo ujawniali się już po tym, kiedy się ulatniali. Mieszkał bliżej. I nie starał się o mnie, tylko dbał o to, żeby nie urwać kontaktu.

Przeszkadzał mi, zaburzał logikę myślenia. Opowiadał bajki, w które miałam wierzyć. Tak, czasem ładne. Oczywiście nie umawiał się, tylko pisał. Kilka dni po rozpoczęciu nowenny dostałam wiadomość, że rozstrzygnęła się pozytywnie jedna sprawa w pracy. Bez tego pewnie zostałabym zdegradowana. I to jest pozytywny skutek nowenny. Odetchnęłam, bo trzy lata umierałam z niepokoju. Ale sprawy osobiste nie potoczyły się po mojej myśli.

Najpierw zdemaskował się mężczyzna, który mamił mnie bajkami o wspólnym życiu i rodzinie. Myślałam – wreszcie. Ten drugi wydawał się po trudnym okresie milczenia wznowić kontakt. Ale to było tylko kilka dni. Znów nie odpowiada na moje wiadomości, a sam nie pisze od śmierci mamy. A jeszcze w dniu pogrzebu mnie wspierał. Straciłam mamę, miłość, zapomnieli o mnie przyjaciele. Rodziny już mieć nie będę. To również strata z ostatnich miesięcy.

Dwa tygodnie przed zakończeniem nowenny pojawiły się problemy z odmawianiem różańca. Wcześniej ich nie miałam, albo rzadko. Modliłam się całymi nocami, klęcząc i zasypiając. Bardzo przykre jest to, co się stało. Bo nadzieja umiera ostatnia. No i to właśnie teraz czuję.

Proszę o modlitwę, bo nie ma się kto za mnie modlić.