Ola: Wychodzenie z choroby

Jest to moja 11 nowenna w przeciągu niespełna 3 lat i choć nie traktuję nowenny jak koncertu życzeń to moja wielka wiara i nadzieja, a przede wszystkim miłość dają mi cudowny spokój, że będzie dobrze. Dla naszej rodziny to cud, że w pierwszy dzień modlitwy dziękczynnej lekarka oznajmiła, że dziecko wychodzi z ciężkiej depresji. Nasza kochana dziewczynka od początku roku szkolnego klasy maturalnej nie była w stanie chodzić do szkoły. Kiedy już się tam znalazła z lęków mdlała i często wzywano pogotowie. W rezultacie przestała chodzić do szkoły. Już w pierwszym półroczu oznajmiono rodzicom, że będzie nieklasyfikowana i będzie musiała powtarzać rok. Udało się jednak zorganizować nauczanie zdalne. Córcia izolowała się i cały czas płakała. Nie chciała wychodzić nawet z pokoju. Stan był tak ciężki, że psychiatra, terapeuta i rodzina robili wszystko żeby tylko wyciągnąć dziecko z otchłani. Bywały lepsze dni i wtedy pojawiał się uśmiech na myśl o studniówce. Pomimo radosnych przygotowań, bal się nie udał, po dwóch godzinach wróciła do domu załamana. Znów zamknęła się w sobie. Dziś chcę dać świadectwo, że rok szkolny zakończyła ze średnią ponad 5 i choć do matury nie podeszła, to podjęła dojrzałą i świadomą decyzję, że nie czuje się jeszcze na siłach, ale w przyszłym roku na pewno zda egzamin i pójdzie na studia. W tym czasie podjęła również pracę jako pomoc w obsłudze restauracji. Choć wcześniej izolowała się, to teraz wie, że swoją przyszłość chciałaby związać z pracą z ludźmi. Kochani odmawiajcie nowennę, bo Maryja powiedziała, że każdy kto nazwie Ją Królową Różańca Świętego zostanie wysłuchany. Czasami trzeba poczekać na łaskę, czasami dostajemy ją natychmiast, a czasami dostajemy coś co Matula uważa za odpowiedniejsze dla nas.