Sylwia: Uzdrowienie z nerwicy, lęku, fobii

Tak jak obiecałam najukochańszej Mateczce,ze jeśli tylko wyzdrowieje napisze kolejne świadectwo.Nowennę Pompejańską odmawiałam w swoim życiu wiele razy.Ale ten rok był dla mnie bardzo uciążliwy.od stycznia zmagałam się z okropną nerwicą,napadami lęku w pracy, w Kościele, w miejscach publicznych.W tej intencji- intencji uzdrowienia postanowiłam odmawiać Nowennę Pompejańską. Odmówiłam ją dwa razy.i zostałam wysłuchana.Chcę napisać,ze czułam się okropnie.Każdy dzień to była obserwacja samej siebie,lęk,drętwienie twarzy,mrowienia ciała,drżenie rąk,strach,lęk w pracy i w Kościele.Nie mogłam sobie z tym poradzić. I rozpoczęłam szturm do nieba.Postawiłam na Pana Boga i na Maryję. Korzystałam z usług psychologów i psychoterapeutów ale szybko kończyłam współpracę,ponieważ poprawy nie widziałam a gdzieś w środku wierzyłam ,że tylko Bóg mi może pomóc. Uczestniczyłam we Mszach o uzdrowienie,poszłam do spowiedzi generalnej, odmawiałam Nowennę do Matki Bożej Rozwiązującej Węzły, 2 razy Nowennę Pompejańską, czytałam Pismo Święte a przede wszystkim rozmawiałam codziennie rano i wieczorem z Panem Bogiem,tak jak umiałam.Oddałam Mu swoje życie. Pojechałam również na nocne czuwanie na Jasną Górę i tam oddałam również siebie i swoje choroby, całe życie najukochańszej Mateczce.I tak ufając z dnia na dzień mój stan zaczął się poprawiać.Do tego stopnia,że dziś nie biorę żadnych leków na uspokojenie,nie denerwuje się w pracy, nie boję się, jestem wolna. Dodam,że bardzo dużo dał mi program Dotyk Boga,którego słuchałam codziennie,nawet podczas jazdy samochodem w drodze do pracy. Nauczania bardzo dużo mi dawały, dawały siłę i motywację do jeszcze większej ufności Panu Bogu i Maryi.Aż któregoś dnia podczas audycji Dotyk Boga,padły słowa poznania,że ogląda nas osoba ,która jedzie teraz samochodem i Pan Bóg będzie ją dotykał”.Ja przyjęłam te słowa do siebie i przyjęłam uzdrowienie. I nie zawiodłam się Pan Bóg mnie dotknął a ja czuję się świetnie.Zachęcam wszystkich do powierzenia swojego życia Maryi i Jezusowi a ONI będą działąć. Moja choroba zbliżyła mnie do tatusia,nauczyłam się z Nim rozmawiać,mówić co mi dolega.NAUCZYŁAM SIĘ NIE TYLKO PROSIĆ ALE I DZIĘKOWAĆ, WIELBIĆ BOGA ZA DANĄ SYTUACJĘ.Nie ustawajcie w modlitwie,bądźcie wytrwali.Mateczka nigdy nikogo nie zostawi. Szatan nam przeszkadza ale odpuści jeśli zobaczy naszą wytrwałość.Dla mnie wiara jest wszystkim.Bowiem nie ma wżyciu problemu,którego nie można by rozwiązać za pomocą różańca.Dla mnie Pan Bóg i Maryja to najlepsi lekarze, psycholodzy,przyjaciele.Dziękuję za wszystko.za moją rodzinę,kochanego męża,dzieci, mamę,za pracę,za dom,za wszystko.Ponieważ wiem,że to wszystko pochodzi od Boga.Chwała Tobie Panie .Bądź uwielbiona Mateczko:)