Andika: Powrót miłości

Jest to moje pierwsze świadectwo. O Nowennie Pompejańskiej dowiedziałam się z internetu, kiedy rozpadł się mój związek z narzeczonym, którego bardzo kocham i wiązałam z nim plany na przyszłość.  Cały mój świat runął. Słowa i wynikające z nich późniejsze zachowania mojego narzeczonego przyniosły mi tyle cierpienia, ile nigdy wcześniej nie zaznałam. Przylgnęłam wówczas do Boga jak do „ostatniej deski ratunku”. Pogubiliśmy się oboje w tej relacji, zabrakło wzajemnego zrozumienia, cierpliwości i starania wciąż na nowo. A może i Pana Boga?

Byłam katoliczką, która co tydzień chodziła do kościoła, ale moja relacja z Panem Bogiem była letnia. Przeżyłam rzeczywiste nawrócenie, kiedy załamana pojechałam do Matki Boskiej Częstochowskiej. Pan Bóg postawił na mojej drodze wspaniałego spowiednika, u którego odbyłam spowiedź z całego życia. Łzy leciały mi strumieniami. Po tej spowiedzi, w czasie której w końcu wyznałam Panu Bogu wszystko, co On przecież od dawna wiedział, poczułam się, jakbym dostała nowe życie. Zaczęłam pogłębiać swoje życie duchowe i tak trafiłam na Nowennę Pompejańską.

Nigdy wcześniej nie byłam w stanie zmówić tyle różańców, ponieważ nie odmawiałam różańca, i nigdy się tyle nie modliłam, więc uważam,że to była łaska od Boga, że wytrwałam. Moja wiara na pewno się pogłębiła, i wiem że cale życie będę odmawiać tą piękną nowennę. Wszystko ma jakiś cel. Najpierw ja musiałam się zmienić, nawrócić by potem on mógł zrobić to samo. Jeszcze nie widać kroczków jego nawrócenia, ale mam nadzieję, że już niedługo będą widoczne. Sądzę, ze własnie takie upadki ludzi są po to, by człowiek mógł się jeszcze bardziej zbliżyć do Boga, Maryi i zrozumieć jakie zadanie na tym świecie przygotował dla nas.

Prosiłam Matkę Najświętsza o powrót miłości, abyśmy znowu byli razem szczęśliwi z narzeczonym. O uzdrowienie naszych ran przeszłości miłością. Aby nasze cierpienie nie prowadziło do rozłamu, ale niech spowoduje cud pojednania sakramentem małżeńskim zgodnie z wolą Pana Boga.

Wierze, ze Pan Bóg mnie nie zostawi i mi pomoże. Modlitwa, wiara i nadzieja pomagają mi żyć dalej. Wychwalajmy Boga, Maryję i dziękujmy im za te wszystkie cuda, które nam się w życiu zdarzają dzięki Nowennie Pompejańskiej. Kocham Cię Maryjo.

Dziękuję Ci Boże, że postawiłeś mi Łukasza na drodze i dałeś przeżyć te wszystkie piękne chwile. Dziękuję za Wasze świadectwa, które mnie motywowały i podtrzymywały na duchu.  Dziękuję Matce Bożej za wszystkie otrzymane łaski i ciche cuda. Dziękuję z całego serca za to, ze moja Mama odebrała pozytywne wyniki. Moja siostra urodziła zdrowego synka, poród trwał 2 godziny. Moja druga siostra zdała trudne egzaminy. Ufajcie Bogu, a kiedy nie macie już siły do niektórych spraw mówcie „Panie Jezu, ja już nie mam siły, Ty się tym zajmij”, a on weźmie sprawy w swoje ręce. Jezu, ufam Tobie.

Moje prośby nie zostały jeszcze wysłuchane ale wierze, ze Pan Bóg pokieruje naszymi drogami tak, żeby było dla nas wszystkich najlepiej.

Modle się również do Św. Rity, Św. Józefa i Św. Tadeusza, Ojca Św. Jana Pawła II.

Wysyłam co kilka miesięcy prośby o modlitwę do kilkudziesięciu zakonów w Polsce. Zamówiłam 2 razy Msze w Pompejach. Odmówiłam Nowennę do Matki Boskiej Rozwiązującej Węzły i obecnie odmawiam Nowennę do Św. Józefa o łaskę dobrego męża, do Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Nowennę Pompejańska zakończyłam 14 maja.

Obecnie spotykamy się czasami, żeby porozmawiać, dzwonimy do siebie, tak po prostu po przyjacielsku… Często wychodząc z kościoła mam nieodebrane połączenie od niego.

Dziękuję Matko Najświętsza za znaki dla mnie, że idę w dobrym kierunku.

A znaków tych potrzebuje jak tlenu – i jest ich naprawdę wiele.

„Wszystko o co prosicie w modlitwie, stanie się wam, tylko wierzcie, że otrzymacie” (Mt 21,22), są wiecznie żywe!

Tylko ten, kto wytrwa w proszeniu, szukaniu, w pukaniu – otrzyma, znajdzie, wejdzie.

Trwajcie w modlitwie i ufajcie!

Zachęcam Wszystkich do odmawiania Nowenny Pompejańskiej!