Nowennę Pompejańską zaczęłam odmawiać 13 stycznia 2015 r. Do tej pory odmówiłam trzy nowenny. Pierwszą i drugą o dar poczęcia i narodzenie drugiego dziecka, zaś trzecią o pogodzenie się z wolą Bożą. Już w trakcie odmawiania pierwszej nowenny przeszłam głębokie nawrócenie, odbyłam spowiedź generalną z 20 lat życia, odbyło się to w kościele Ojców Dominikanów, zwykle chodzę do innego kościoła. Dla mnie to znak, że św. Dominik otoczył mnie opieką, bo odmawiałam modlitwę do św. Dominika. Matka Boża uwolniła mnie z nałogów. Poczułam ogromną miłość do Boga i Matki Najświętszej. Wcześniej moja wiara, niestety, była bardzo chwiejna. Teraz bardzo dużo się modlę, uczestniczę codziennie we mszy św., często się spowiadam, czytam książki religijne i zastanawiam się nad tym, co robię. Pragnę być dobrym człowiekiem i zasłużyć na szczęście wieczne. Miewałam dużo trudnych chwil, często płakałam z żalu, że tak ciężko Boga wcześniej obrażałam. Nie doczekaliśmy się na razie drugiego dziecka, ale mam za co dziękować Panu Bogu i Matce Najświętszej. Duch św. jest ze mną. Teraz jestem w trakcie 4 nowenny w intencji dusz w czyśćcu cierpiących.
Zobacz podobne wpisy:
Klaudia: cud poczęcia
Nowenna pompejańska pomaga całej rodzinie
Obrazki z Nowenną Pompejańską za darmo!
Medalik pompejański
Jak cudownie, że odmawiasz tę modlitwę za dusze w czyśćcu cierpiące! Podziwiam Cię i życzę wszystkiego dobrego 🙂
Pomodle sie
Cudowne swiadectwo,żyjesz dobrą karmą,daleko zajdziesz krocząc taką drogą.
Nie wiem, czy wiesz, ale odwołujesz się do hinduskiej i buddyjskiej terminologii!
Nie wiem właśnie, co od pewnego czasu z tą karmą,jakby nie można było powiedziec,że dobro wraca.
Magdaleno,nie wiem czy słyszałaś o pasie św.Dominika:)poproś o bliższe informacje Ojców Dominikanów lub Siostry Dominikanki.”Załatwiłam „aprzyjaźnionej młodej osobie taki pas i urodziła córeczkę,a nie miała dziecka 5 lat.))Ufam,że św.Dominik wstawi się za Wami do Matki Bożej Pompejańskiej,tym bardziej,że jest obok Niej na obrazku.Z Bogiem.
Mario słyszałam o pasie św. Dominika, mam go. Nie tracę nadziei… Dziękuję za słowa otuchy. Pozdrawiam.