Magdalena: Jezu, ufam Tobie!

Moja siostra wraz z mężem są bardzo zaangażowani we wschodnią duchowość: joga, medytacja, wiara w reinkarnację, w domu mają posąg Buddy, spotykają się z medium, chodzą do wróżek i bioenergoterapeutów, mówią o potędze umysłu i samozbawieniu. Nie chodzą do kościoła, mają tylko ślub cywilny. Uważają, że ja się zamknęłam w wąskich ramach Kościoła, a oni doświadczają głębszej duchowości. W połowie sierpnia 2014 r. dowiedzieliśmy się, że szwagier ma raka. Diagnoza została postawiona bardzo późno, więc guz w jelicie był już bardzo duży. Lekarze mówili o konieczności szybkiej operacji, gdyż rozrost guza i zatkanie światła jelita będzie równoznaczne ze śmiercią. Szwagier wstrzymywał się z decyzją o operacji, próbując najpierw wyleczyć się u bioenergoterapeuty. W końcu zdecydował się na operację, która odbyła się 27.10.2014 r. Podczas operacji nie usunięto guza, gdyż okazało się, że są przerzuty do otrzewnej. Lekarze dają 2% szans na przeżycie.

O nawrócenie siostry i szwagra modliłam się od 8 lat, od kiedy się poznali. Moja modlitwa nie była jednak zbyt gorliwa, myślałam sobie, że mają czas, że jakoś to będzie, bo przed nimi całe życie.

Gdy dowiedziałam się, że praktycznie nie ma szans na wyleczenie przeraziłam się. Postanowiłam odmówić nowennę pompejańską w jego intencji. Wahałam się o co prosić, czy o uzdrowienie, czy o nawrócenie. W końcu, za radą, postanowiłam modlić się o nawrócenie. Skończyłam nowennę kilka dni przed Bożym Narodzeniem. Nic jednak się nie zmieniło. Cały czas też błagałam Boga o uzdrowienie, by dał mu jeszcze szansę.

W niedzielę 08.02.2015 r. zadzwoniła do mnie moja mama mówiąc, że stan szwagra bardzo się pogorszył. W poniedziałek pojechali na jakiś zabieg do prywatnej kliniki, po którym nastąpiła chwilowa poprawa. Jednak we wtorek znów było gorzej. Postanowiłam modlić się za niego całą noc, odmawiając różaniec, koronkę, litanie i błagając Boga, by wypełniła się Jego wola. W środku nocy zadzwoniła siostra prosząc, bym się z nimi modliła przez telefon o uzdrowienie. Zamarłam, ale zaczęłam się modlić prosząc nie o to, ale o wolę Bożą. Słyszałam jak szwagier mówi: „Jezu ufam Tobie”.

Następnego dnia szwagier poprosił o księdza, wyspowiadał się i przyjął Komunię. Dane mi było modlić się z nimi przez telefon i słyszeć jak ksiądz mówi: „udzielam ci odpustu zupełnego”. Szwagier zmarł następnego dnia.

W tym wszystkim zapomniałam o tym, że odmówiłam nowennę pompejańską. Ale Maryja nie zapomniała. Wysłuchała mnie i wstawiała się za moim szwagrem.