W wieku 33 lat byłam bardzo daleko od Boga, kościoła. Biblie i życie Jezusa traktowałam bardziej jako przypowieść albo bajkę. Taka historia dla ciemnogrodu. W 2018 roku straciłam syna w 6 miesiącu ciąży. Było to bardzo traumatyczne przeżycie, w tym ogromnym bólu automatycznie skierowałam się do kościoła i modlitwy. Wewnętrznie wiedziałam, ze tylko tam otrzymam pomoc. W internecie natrafiłam na Nowennę Pompemjanska i zaczęłam ja odmawiać za moje zmarłe dziecko. Kompletnie nie wiedziałam jak modlić się na różańcu, wszystko musiałam zacząć od nowa. To był mój początek mojego nawrócenia.Koleją nowennę odmówiłam w intencji upragnionej ciąży i zdrowego dziecka, w tej intencji modliły się tez inne osoby. Czas mijał nic się nie działo, strach ze może nigdy nie zostanę matka był coraz większy. Narastała frustracja. Minęły dwa lata od zakończenia tej nowenny i 8.05.21 przyszedł na świat nasz upragniony zdrowy synek. Cieszymy się z mężem każdego dnia, czasem nie możemy uwierzyc, ze naprawdę mamy dziecko.
Ciąża była ciężka z dużą ilością komplikacji, ale spotkaliśmy na naszej drodze znakomitych specjalistów i udało się donosić do końca. Synek przyszedł na świat spontanicznie prawie 2 tygodnie przed terminem. Nie zdawaliśmy sobie sprawy co oznacza 8 maja. Po kilku miesiącach przez przypadek podczas rozmowy z kuzynka dowiedziałam się ze 8. Maja to wielkie święto Maryja z Pompejów i Świątyni w Pompejach. To był dla nas przeogromny znak i potwierdzenie. Przepiękne uczucie, ze nic nie dzieje się przez przypadek. Nasz synek mógł się urodzić w każdy inny dzień roku, a jednak przyszedł na świat 8 Maja.
Z Maryja z Pompejów zaczęło się moje nawrócenie. Jestem wdzięczna za prowadzenie na drodze wiary i za cudowny dar macierzyństwa. Nie mogłabym sobie sama wyobrazic większego potwierdzenia niż to które otrzymałam.
