Barbara: Uzdrowienie

Kiedy otrzymałam telefon od mojej siostry z informacją że nasz tato miał udar byłam zdruzgotana. Szybko pojechałam do niego, badania, czekanie aż w końcu druzgocąca diagnoza to nie udar, a przeżuty do mózgu,kilka guzów.

Lekarze nie dawali Tacie żadnych szans ,zalecali tylko leczenie paliatywne,nie mogłam się z tym pogodzić to był cios dla całej naszej rodziny wtedy kolejna siostra zaczęła odmawiać nowennę Pompejańska i zachęciła pozostałe rodzeństwo do tej modlitwy dodam że mam dziewięcioro rodzeństwa wszyscy modliliśmy się w intencji Taty.

Od momentu kiedy pierwszy raz wzięłam do ręki różaniec i na kolanach prosiłam Matkę Bożą co pomoc zaczęły dziać się teraz już to wiem i umiem nazwać CUDA udało nam się dotrzeć do lekarza który podjął się operacji Taty nie dawał mu wiele szans ale przynajmniej chciał coś zrobić.Operacja udała się Tato się wybudził lekarz usunął jednego guza tego który uciskał najbardziej,wysłał na badania histopatologiczne. Czekaliśmy na wyniki na kolanach z różańcem w ręce..ale jakoś bardzo spokojnie z wielką ufnością.

W między czasie już załatwiliśmy termin na naświetlania.W końcu nadszedł dzień odbioru wyniku…to nie była zmiana złośliwa więc znów szpital, rezonans, badania ,wynik, w głowie Taty nie było żadnych zmian, zero, nic, a przecież były 4 jeden został wycięty, a reszta…..? Lekarz nie mógł uwierzyć w to co widział , zresztą dalej nie może …

Lekarze nie dawali Tacie nawet połowy roku życia. Dziś mija trzy lata ,właśnie od niego wróciłam szczęśliwa ,że mam nadal rodziców i że mogę ich uściskać a to wszystko dzięki Matce Bożej która wstawiła się za mną u Boga. Dziękuje Jej z całego serca za każdym razem gdy patrzę na zdrowego Tatę..

Dziś znów rozpoczynam kolejną nowennę,w innej intencji z wielką ufnością ♥️