Mirosława: Świadectwo Bożych Łask

Od sześciu lat modlę się nowenną pompejańską do Matki Bożej w różnych ważnych intencjach: o szczęśliwe przyjście na świat moich trzech wnuków; o ratowanie małżeństwa mojej córki, po ludzku rozumując nie do uratowania, bo sprawa rozwodowa była już w toku; o rozeznanie życiowej drogi zgodnie z Planem Bożym dla mojego syna oraz obecnie o moje uzdrowienie duchowe i fizyczne, bo moje zdrowie się posypało.

Jeszcze nigdy nie zawiodłam się na naszej Mamie prosząc Ją o cokolwiek.

Jednocześnie wzrastałam w wierze uczestnicząc w Tyskich Wieczorach Uwielbienia (TWU).

Na każdym z nich uwielbiałam Boga i zanosiłam Mu bieżące troski i zmartwienia. Zawsze otrzymywałam pocieszenie a nawet „pozornie nieuzasadnioną” radość.

Na XXXI wieczorze miało mnie nie być, ale w ostatniej chwili zmieniłam plany i zjawiłam się,

bo dowiedziałam się, że mój zięć chce odejść od córki. Modliłam się w ich intencji i usłyszałam,

że mam się nie martwić, bo wszystko będzie dobrze. Teraz wiem, że Pan chciał mnie wzmocnić przed ciosami, jakie miały nastąpić. Na drugi dzień po mszy św., na której było kazanie o zagubionej owcy zięć zadzwonił, że chce porozmawiać. Okazało się, że odchodzi do innej i prosi o pomoc

w zaopiekowaniu się jego dziećmi. Gdyby nie przygotowanie w modlitwie – nowennie pompejańskiej i TWU – nie wiem jak bym zareagowała.

Na następny TWU wybrałam się z córką, która zaimponowała mi dojrzałością i mądrością w tej sytuacji. Modliła się od momentu zauważenia, że coś jest nie tak w ich małżeństwie nowenną pompejańską i stąd jej spokój i ufność, że to tylko kwestia czasu a Miłość prawdziwa zwycięży i mąż wróci. Chwała Panu – mój zięć po kilku długich miesiącach wrócił i jest z nami. Jest wspaniale.

Są obecnie w Domowym Kościele i stale wzmacniają swą wiarę. Są oparciem dla innych par małżeńskich, które przeżywają trudne chwile.

Ja obecnie oglądam i modlę się razem z prowadzącymi na you tubie programy „Dotyk Boga”

i „Gdzie dwóch lub trzech” ze Szkoły Nowej Ewangelizacji SNE w Gliwicach. W ten sposób buduję swoją wiarę. Z różańcem tak się zrosłam, że odmawiam go na okrągło. Pamiętam, że kiedyś miałam trudności z odmówieniem dziesiątki różańca.