Wiola: Moje małżeństwo zostało uratowane

Kiedyś w świadectwach szukałam nadziei dla siebie, teraz chcę być Nadzieją dla innych.

Nowennę Pompejańską odmawiam ponad cztery lata prawie bezustannie i nie wyobrażam sobie życia bez niej. Po urodzeniu naszego drugiego dziecka, mój mąż odsunął się ode mnie, żyliśmy razem ale osobno, bez żadnej bliskości fizycznej, trwało to około czterech lat. Nasze małżeństwo zaczynało się rozpadać. Nie pomagało nic , ani tłumaczenia, ani płacz, ani żebranie o miłość. Moja sytuacja po ludzku była beznadziejna, jedna wielka pustynia. Sądziłam że nikt nie może mi pomóc. O Nowennie Pompejańskiej dowiedziałam się z czasopisma „Miłujcie się”. Przyznam z bólem , że nigdy regularnie nie odmawiałam różańca, bo wydawał mi się on monotonny i zajmował dużo czasu. W końcu pewnego dnia, kiedy wszystko było już na samym dnie, postanowiłam chwycić się ostatniej deski ratunku- Kochanej Matki. Nie miałam nic do stracenia, a walczyłam przecież o męża i dzieci. Modliłam się tak około 1 roku i 3 miesiące z małymi przerwami, aż pewnego dnia stał się Cud. Mój mąż do mnie wrócił. Sytuacja po ludzku beznadziejna , dla Boga stała się możliwą. Nasze małżeństwo powoli zaczynało żyć Miłością Małżeńską. Do dnia dzisiejszego modlę się za mojego męża, który potrzebuje modlitwy o Uzdrowienie. Polecam również odmawianie Modlitwy zanurzenia we Krwi Chrystusa oraz Koronkę do Dzieciątka Jezus.

Inne łaski które zawdzięczam Matce Bożej Pompejańskiej to: uzdrowienie córki z moczenia nocnego, wybudowanie nowego domu, łaska stałej pracy dla męża oraz bezustanna opieka i ochrona Matki Bożej. Życie obok Matki Najświętszej jet dużo łatwiejsze, mimo trudności dnia codziennego. Ufajcie Matce Bożej i bądźcie wytrwali, Ona na pewno was nie zawiedzie, jeśli będzie to zgodne z wola Bożą. Tylko Bóg wie, kiedy jest dla nas najlepszy czas i miejsce. Szczęść Boże.