Marta: Jak dobry jest Pan

Nowennę Pompejańską zaczęłam odmawiać w trakcie choroby nowotworowej mojego Taty. Prosiłam Matkę Bożą o łaskę uzdrowienia. W tym czasie doznałam wielu łask, które ułatwiały mi wytrwanie w walce o zdrowie Taty. Odmówiłam 3 NP i rozpoczęłam 4, wszystkie w tej samej intencji. Czas choroby był czasem sprawdzianu mojej wiary. W tym okresie bardzo zbliżyłam się do Boga, który towarzyszył mi każdego dnia. Otrzymałam wiele znaków, że Tata zostanie uzdrowiony. Tata nie został jednak uzdrowiony fizycznie i właściwie z każdym dniem jego stan tylko się pogarszał. Tata doświadczył jednak Miłosierdzia Bożego. Nie tylko dzielnie znosił chorobę (wielokrotnie to on gasił napięcia, jakie wynikały z jego choroby), ale przede wszystkim odnalazł Boga. Tata po wielu latach przystąpił do spowiedzi i regularnie przyjmował Komunię Świętą. Tata modlił się wraz z nami.Nawet wtedy kiedy nie miał już sił mówić składał ręce do modlitwy. Odszedł w najpiękniejszym momencie i z pewnością nie był to przypadek, choć nikt nie spodziewał się, że śmierć zabierze go właśnie tego dnia. Odszedł 6 kwietnia 2018 r. – w pierwszy piątek miesiąca po przyjęciu Komunii Świętej i sakramentu chorych, w tygodniu Miłosierdzia Bożego, parę minut po 15:00 (godzinie Miłosierdzia) w obecności mojej i mojej Mamy. W tym czasie odmówiłyśmy trzykrotnie koronkę do Bożego Miłosierdzia, po których zakończeniu Tata odszedł do Domu Pana. Ten dzień dał mi pewność, że Tata jest już z Panem Bogiem i skończyły się jego cierpienia tu na ziemi. Choć go nie ma z nami to ja sama czuję spokój, więc łaski płyną nadal szerokim strumieniem. Dziękuję za tę Nowennę i wszystkie łaski, które otrzymałam. Postaram się żadnej z nich nie zmarnować. Ufajcie Panu i módlcie się Nowenną Pompejańską. Nawet nie jesteście w stanie wyobrazić sobie, jakie cuda działa ta modlitwa i jak dobry jest Pan.