Anastazja: Byłam wrakiem człowieka

Moja pierwsza NP kończy się za 18 dni. Na początku nie sądziłam,że kiedykolwiek napiszę świadectwo, ale czuje, że dziś to ten moment. Ona tego ode mnie oczekuje. Odkąd zobaczyłam w modlitwie dziękczynnej,że Maryja pragnie,abym polecała różaniec, chcę to robić. Jestem bardzo młoda, a zaczęło się od rozstania z chłopakiem, zarazem przyjacielem. Rozstanie było bardzo burzliwe, nie mamy żadnego kontaktu, a wrecz czasem dowiaduje, się, że nadal mówi o mnie przykre rzeczy. Bardzo to przeżyłam i przez pierwsze dwa miesiące byłam nie do życia, tylko płakałam. Kochałam i kocham go całym sercem, ale w naszym związku pojawiła się duża zazdrość z mojej strony, kłótnie, nieczystość, potem on też się zmienił, chyba przez nowe otoczenie. Ja chciałam naprawiać naszą miłość, on nie. Dawniej była to piękna relacja, a sama wiara w Boga tego chłopaka była najpiękniejsza jaką widziałam, nie wiem jak jest teraz. Proszę Maryję,aby on wrócił, jeśli taka jest wola Pana Boga. Jednocześnie błagam o jego szczęście i o to, aby nad nim czuwała. Chcę jego dobra, ale rownież pragnę przy nim być i dzielić z nim swoje dni. Bardzo tęsknie. Jeszcze go nie ma i nie wiem,czy będzie, ale to dzięki Maryi osiągnęłam wielki spokój, opanowanie,zaczynam rozumieć wiele rzeczy i chyba dopiero teraz uczę się kochać. Gdyby nie to rozstanie, pewnie nigdy nie poznałabym co to prawdziwa modlitwa i kim jest ONA. Nie wiedzialam o niej nic, jeśli wcześniej się modliłam, tylko wypowiadałam więcej lub mnie słów do Boga. Żyję teraźniejszością i nie zamartwiam się cały czas, kocham Maryję i wiem, że nade mną czuwa. Wybaczyłam jemu wszystkie przykrości,których było wiele. Sobie też. O NP dowiedzialam się od o.Szustaka,który też często mi pomaga i uczy wielu dobrych rzeczy. Choć moja modlitwa często nie jest idealna,dokładna i tak czuję jej obecność. Czasem tez mam chwile zwątpienia jak każdy i zastanawiam się czy naprawdę chcę jego powrotu,skoro wszystko się układa. Zawsze decyduję się dokończyć nowennę. Pewnego razu,gdy odmawiałam różaniec w pociągu, usiadła przede mną kobieta,która tez zaraz wyciągnęła różaniec,modliła się i uśmiechnęła się do mnie. Wtedy poczułam, że to naprawdę jakiś znak. Zaufajcie jej, módlcie się, bądźcie dobrzy. Ona pomoże wam ze wszystkim, a na pewno da spokój i otuchę. Będzie zmieniała wasze życie. Ja już nie robię głupstw, byłam wrakiem człowieka, a ona pomogla mi od razu