Anonim: Dziękuję za opiekę jaką otaczasz tatę

W 2012 roku mój tata zachorował na nowotwór prostaty. Przeszedł szybką operację w Bydgoszczy i myśleliśmy, że najgorsze za nami, gdy pod pachą zaczął mu w zawrotnym tempie rosnąć wielki guz. Lekarze nie potrafili powiedzieć skąd jest przerzut. Po długim czasie oczekiwania na biopsję, przyszedł wynik…czerniak..jeden nowotwór za drugim…tego się nie spodziewaliśmy. Rokowania z taty parametrami czerniaka- złe. Przyszło mocne załamanie i wtedy pierwszy raz usłyszałam o Nowennie Pompejańskiej. Rozpoczęliśmy wszyscy- ja, rodzice, mama męża, babcia. Odmówiłam wielokrotnie nowennę, skończyłam jedną, zaczynałam kolejną…Nowotwór nie mijał, posuwał się dalej, zajął płuca….I niby ktoś by mógł powiedzieć, gdzie tu cud. Ale Bóg dał mi wielokrotnie znać, że z Nami jest, że jest przy moim tacie..Najpierw przemówił do mnie na Wzgórzu Miłosierdzia, potem podczas modlitwy wstawienniczej. Wielokrotnie czułam opiekę Maryi, stawiali nam na drodze odpowiednich lekarzy, wszystko w odpowiednim czasie. Tego nie da się opisać…Pojawił się lek, który mógł zadziałać u taty, niestety nierefundowany w 3 linii leczenia. Badania kliniczne miały zacząć się pod koniec 2016 roku, gdy tata przyjmował jeszcze zwykłą chemię, która jeszcze działała..I jakimś cudem badania opóźniły się do maja, gdy tacie przestała już działać chemia. Dzięki temu ma teraz podawany lek, za który normalnie musielibyśmy zapłacić ok. 30 tys. za jedno podanie..a podanie co 3 tygodnie…I jak tu nie mówić o cudzie? Dostał kolejną szansę na przedłużenie życia. Lek może pomóc nawet na 2 lata. Na ten moment nie widać jego pozytywnego działania, ale..dalej wierzę! Przecież ostateczne słowo należy do Niego, do Boga, lekarza naszych dusz i ciał. I dziękuję Ci Maryjo z całego serca za Twoją miłość, za Twoje wstawiennictwo…dziękuję za opiekę jaką otaczasz mojego tatę. Dajesz nam siły- tacie, mamie, mnie….dajesz nam wiarę! Dziękuję Ci najukochańsza Matko!