J: Czasem myślę, że Bóg chciał mnie ukarać

Na nowennę natknęłam się niedawno w internecie, kiedy w rozpaczy szukałam jak i prosić Boga o łaskę. Dziś jest 13 dzień. Modlę się w intencji powrotu mojego ukochanego do mnie. Byliśmy ze sobą 6 lat różnie bywało, raz lepiej, raz gorzej. Od dwóch lat byliśmy zareczeni, za pół roku miał się odbyć nasz ślub. Ostatni rok był ciezki. Przez moją pracę bardzo rzadko się widywalismy, miałam wiele problemów w domu, pracy, byłam ciągle zmęczona, zła i cała ta złość i agresję wyladowywalam na nim.

Nie zauważyłam tego jak zaczął się ode mnie oddalac, byłam pewna, że nigdy mnie nie zostawi, bardzo mu ufalam, był moim najlepszym przyjacielem, z nikim innym nie rozmawialo mi się tak jak z nim. Niestety ciężka sytuacja w domu narastala, przez to usłyszał ode mnie bardzo wiele złego, był przeze mnie ponizany, wyzywany, nie docenialam tego jakim jest dobrym człowiekiem, jak bardzo chce mi pomoc. Cierpiał rok, nic mi nie mówił, nie ostrzegł ze zaczyna się oddalać, ciągle chciał żebym u niego zamieszkała bo wtedy skończą się moje problemy w domu i będę szczęśliwa. Ja jednak nie chciałam, bo jakich mam rodziców takich mam ale zawsze sobie tłumaczyłam ze kocham ich i nie chce żeby się na mnie obrazili i jakoś do ślubu wytrzymam. Jakiś czas temu na jego drodze stanęła dziewczyna, bardzo mu ufalam i nigdy nie zabranialam mieć koleżanek i tak było też tym razem jednak po 2 tygodniach moja zazdrość mnie pokonała zrobiłam awanturę, kazalam zakończyć te znajomość, zrobił to bez zastanowienia. W międzyczasie znów się poklocilismy, a on w tajemnicy przede mną odnowil znajomosc. Po pewnym czasie powiedział, że już mnie nie kocha, traktuje jak koleżankę, że to ja kocha i ona jego też i to tak bardzo, że jest cudowna, zawsze uśmiechnięta, mimo że też ma ciężką sytuację rodzinną. Wtedy klapki spadly z moich oczu, zobaczyłam jak bardzo go krzywdzilam przez ten rok, jakim złym człowiekiem bylam. Nie wiem, czy dobrze robię, że modlę się o jego miłość, zwlaszcza, że widzę, że ta dziewczyna daje mu ogrom szczęścia, chyba nigdy nie był tak szczęśliwy przy mnie. Jednak nie potrafię inaczej, za bardzo go kocham, wiem co zle robiłam i codziennie nad sobą pracuje, codziennie się modlę, nie tylko Nowenna, ale też za duszę w czyśćcu cierpiące, koronką do Bożego Miłosierdzia, do Św. Rity, Sw. Tadeusza, Sw. Jana Pawła II. Bardzo chciałabym, by Jezus okazał mi miłosierdzie i pozwolił odzyskać jego serce i dawać mu szczęście każdego dnia. Być przy nim w każdej nawet najgorszej sytuacji. Wiem, że mogłabym oddać za niego życie, darzę go taka szczera miłością. Tylko się pogubilam, jak stracilam, to docenialam jaki skarb miałam. Odkąd jest z tą dziewczyną nie mamy żadnego kontaktu, bardzo brakuje mi naszych rozmow. Powiedział mi, że nawet gdyby mu z tą dziewczyną nie wyszło to nie widzi dla nas szansy bo za dużo przykrości go spotkalo z mojej strony, ale dla Boga nie ma nic niemożliwego i ta nadzieja trzyma mnie przy życiu. Niestety, mam chwilę zwątpienia, poniewa odkąd odmawiam Nowennę Pompejanska, nic się nie dzieje w moim życiu, nie czuje obecności Maryji i Boga, chociaż proszę o jakiś znak. Jest mi bardzo źle, czuje, że zaczynam się staczac, mija miesiąc od rozstania, a mnie coraz bardziej serce boli i nie znajduje ukojenia w modlitwie. Mój dzień w ostatnim czasie wypełniony jest modlitwa. Nie widzę sensu, żeby żyć, rano wstać, cokolwiek robić. Wiem, że potrzeba czasu i nic się nie wydarzy z dnia na dzień, ale po prostu nie mam siły. Ciągle zastanawiam się i zadaje Bogu pytanie, skoro wiedział, że nie jesteśmy sobie przeznaczeni, dlaczego pozwolił, żeby to tak długo trwało i tak daleko zaszło. Czasem myślę, że Bóg chciał mnie ukarać i postawił ta dziewczynę na naszej drodze, żeby jemu dac zasłużone szczęście a mi karę. Udało Mu się to, dostałam lekcje na całe życie, kare bo bardzo cierpię, ale skoro była lekcja i kara, to teraz powinna być szansa naprawienia skoro tak bardzo żałuję i codziennie nad sobą pracuje, a tu nie widać nawet iskierki nadzieji na lepsze jutro. Proszę chociaż o jedno Zrowas Maryjo w mojej intencji.