Monika: Nie wiem czy pomogło czy nie…

nie planowałam pisania świadectwa, ale po odmówieniu nowenny jestem zagubiona i postanowiłam podzielić się tym co się wydarzyło w moim życiu. Nie wiem od czego zacząć…zaczęłam się modlić nowennę, kiedy mój mąż powiedział że odchodzi do innej kobiety, po dwóch latach małżeństwa i zostawia mnie samą z 6 miesięczną córeczką i dwuletnim synkiem. Nie dochodziła do mnie ta wiadomość ani trochę, szok, łzy, niedowierzanie, bezradność. Tyle kłamstw wyszło na jaw p

otem, tyle zdrad męża, to nie pierwszy raz, zaczyna się od niewinnego pisania, tylko tyle, a tu nagle okazuję się że to miłość! nie wiedziałam co robić…jeszcze stało się to w takim momencie, gdy moja wiara była słaba a ja chciałam wrócić do Boga, a przestałam chodzić do kościoła bo nie układało nam się od początku małżeństwa i miałam żal do Boga. Ślubowanie było dla mnie świętością, a potem co działo się w małżeństwie sprawiło, że obojętnie zaczęłam do tego podchodzić, moja wiara zaczęła słabnąć. Mąż spotykał się przez cały czas z innymi kobietami, miał profile na portalach randkowych, pisał ciągle z innymi kobietami, ja to zauważałam albo znajdowałam w laptopie, a on tłumaczył że to nic nie znaczy, że to z nudów, do żartów…w końcu takie pisanie i spotykanie stało się „czymś więcej”. Wtedy zaczął delikatnie sugerować że nie chce ze mną już być, że się nie dogadujemy, że może nawet lepiej dla dzieci jak będziemy osobno a nie razem i się kłócić. Wiedziałam że coś jest nie tak…okazało się że już jest w innym związku będąc normalnie ze mną nadal…wyrzuciłam go z domu, miałam już dość tych kłamstw i upokorzeń, nie miałam sobie nic większego do zarzucenia, prócz niezrozumienia lub czasem kłótni z pretensjami o jego zachowanie i kłamstwa. On mi zarzucał że jestem zbyt idealna, piękna, inteligenta, że on jest dla mnie całym światem i dzieci, wspaniała matka, a jednak ma mnie już dość, nie umie się ze mną dogadać, nie zasługuje na mnie, jak sam uważał…na początku sama chciałam rozwodu i żeby odszedł, miałam już dość tego wszystkiego, pomyślałam że wolę być sama niż cierpieć, ale moja siostra która była również w trakcie „wracania do Boga” tak jak ja, przedstawiła mi to z innej strony i mówiła że jeśli boli to znaczy że mi zależy, i jest o co walczyć, i że ostatnim ratunkiem jest nowenna. Podjęłam wyzwanie, nie mając już nic do stracenia. Wróciliśmy do Niemiec bo tutaj mieszkamy i modliłam się codziennie nowennę, dzisiaj jest ostatni dzień. Nie wiem czy pomogło czy nie. Sytuacja wygląda tak, że mąż jest z Nami, ale wiem że spotyka i kontaktuje się z tamtą kobietą. Jest między Nami dobrze jak nigdy, póki nie chcę porozmawiać na temat tej kobiety, czy on chce być ze mną, czy przestanie się z nią kontaktować. Jestem nadal zagubiona…nowenna dała mi mnóstwo spokoju którego mi brakowało i cierpliwości, ale powoli wszystko się kończy bo ileż można żyć w trójkącie?? chciałam z nim porozmawiać, czy jest ze mną i zrywa całkowicie kontakt z tamtą bo inaczej bycie w ten sposób razem nie ma sensu. Ale on nie chce rozmawiać, twierdzi że jest dobrze, jak jest. Ja chcę jasności, a nie takiej niepewnej sytuacji… chcę żeby mi powiedział że żałuje, że chce być ze mną, czekam ciągle na to wiedząc, że nadal mnie zdradza i powoli brakuje mi sił…mam nadzieję że Matka Boża pomoże mi i to wszystko stanie się jasne a nie takie nijakie i nie pewne jak jest teraz, nie wiem co mam robić, czy nadal modlić się o ratowanie małżeństwa i znosić to że mąż ma inną i utrzymuje tą znajomość, ale nie rezygnuje z rodziny, czy złożyć wniosek o separację i wyczekiwać jego nawrócenia lub jakiejś skruchy czy czegokolwiek z jego strony…Mimo to trwajcie w modlitwie, nie zniechęcajcie się, to ma sens! Maryja daje wiele łask i dziękuję za to co otrzymałam! pomimo że moja obecna sytuacja jest nie jasna, pokładam nadzieję w Matce i Bogu, bo kto jak nie Bóg!